Kolejny wyrok z pełną ochroną kredytobiorcy + nieważność umowy kredytu multiPlan z sierpnia 2006 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Poznań z 3.08.2023 r.

Kolejny WAŻNY i PRECEDENSOWY wyrok, w którym kolejny sąd w PEŁNI zabezpieczył interesy kredytobiorców, udzielając – w drodze ustalenia – kompleksowej ochrony przed bezprawnymi roszczeniami banku o tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, w związku z nieważnością umowy kredytu.

Bankowi nie należy się NIC, poza zwrotem kwoty kapitału kredytu i wynika to z sentencji wyroku.

Ten wyrok cieszy, zwłaszcza, że to kolejne takie rozstrzygnięcie uzyskane przez Kancelarię w poznańskim Sądzie Okręgowym.

Wyrokiem z dnia 3.08.2023 r., Sąd Okręgowy w Poznaniu (SSO Michał Inglot), w sprawie o sygn. akt I C 209/21, ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego typu „multiPlan” z sierpnia 2006 r. i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot dochodzonych pozwem kwot.

Dodatkowo, Sąd ustalił, że pomiędzy pozwanym a powodami nie istnieje stosunek prawny na podstawie którego:
– powodowie są zobowiązani do świadczeń na rzecz pozwanego ponad zwrot świadczenia otrzymanego od pozwanego,
– pozwany jest uprawniony do wynagrodzenia za korzystanie przez powodów z środków pieniężnych udostępnionych przez pozwanego.

Przedmiotem sporu była umowa tzw. starego portfela mBank z klauzulą dowolnych zmian oprocentowania.
Na czas trwania postępowania wpłynęło zasadniczo obłożenie referatu Sądu, który po kilku wnioskach o podjęcie czynności, wyznaczył rozprawę.

Istotne w sprawie jest to, że Sąd ponownie dostrzegł potrzebę udzielenia KOMPLEKSOWEJ OCHRONY na rzecz Klienta Kancelarii i uwzględnił powództwo ustalające w zakresie w jakim zostało ono rozszerzone w listopadzie 2021 r., gdy Kancelaria powzięła wiedzę o składanych przez banki pozwach o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału i zwrot kapitału.

W efekcie, uzyskany wyrok eliminuje niepewność co do istnienia innego stosunku prawnego, będącego źródłem innych świadczeń stron, aniżeli zwrot rzeczywiście dokonanych nienależnie świadczeń pieniężnych w wykonaniu nieważnej umowy. Jednym słowem, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego z 1964 r., strony mają sobie zwrócić to, co sobie świadczyły i NIC WIĘCEJ, a bankowi NIE NALEŻY SIĘ ŻADNE DODATKOWE ŚWIADCZENIE.

Tym samym, wyrok stanowi wyraz wypełnienia celów Dyrektywy 93/13 i usuwa niepewność po stronie kredytobiorcy co do zakresu rozliczeń z bankiem wskutek ustalenia nieważności umowy kredytu.

Co wymaga zauważenia, nadal wyrok jest odosobniony (w takiej formule uzyskany przez Kancelarię dopiero po raz dwunasty), gdyż sądy co do zasady nie dostrzegają potrzeby udzielenia takiej ochrony w sytuacji, gdy bank jeszcze nie pozwał kredytobiorców i oddalają powództwo w tym szerszym zakresie, ustalając oczywiście nieważność umowy.

Pozew został wniesiony w styczniu 2021 r.
Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


Nieważność umowy kredytu mPlan z października 2008 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 21.06.2023 r.

Nieważność umowy kredytu indeksowanego typu „mPlan” zawartej z dawnym BRE Bank w październiku 2008 r.

Wyrokiem z dnia 21.06.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Izabela Cieślińska), w sprawie o sygn. akt XII C 385/22 (wcześniej: I C 1646/21) ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego typu „mPlan” i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.

W ustnym uzasadnieniu, Sąd w jednym zdaniu wskazał, że w pełni podziela zarzuty podniesione przez Kancelarię.

Pozew został wniesiony w listopadzie 2021 r.
Czas trwania postępowania wydłużył się znacząco ze względu na wyłączenie się pierwotnie wylosowanego sędziego.

Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu mPlan z listopada 2007 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SA Wrocław z 15.06.2023 r.

Prawomocna NIEWAŻNOŚĆ w sprawie p-ko mBank – kolejna wygrana Klientów Kancelarii w Sądzie Apelacyjnym we Wrocławiu.

Wyrokiem z dnia 15.06.2023 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Ewa Barnaszewska – spr., SSA Janusz Kaspryszyn, SSA Krzysztof Rudnicki), w sprawie o sygn. akt I ACa 1647/22 uwzględnił w części apelację Klientów Kancelarii oraz oddalił apelację banku.

Apelacja złożona przez obie strony dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska) z dnia 13.07.2022 r., sygn. akt I C 419/20 – wyrokiem tym została ustalona częściowa nieważność umowy kredytu – „odfrankowienie”. Wyrok został zaskarżony przez Kancelarię i apelacja w zakresie żądania ustalenia nieważności umowy kredytu została uwzględniona.

WYROK JEST PRAWOMOCNY.
Pozew został złożony w marcu 2020 r.

Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka-Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu multiPlan z października 2006 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SA Wrocław z 7.06.2023 r.

Prawomocna NIEWAŻNOŚĆ w sprawie p-ko mBank – kolejna wygrana Klientów Kancelarii w Sądzie Apelacyjnym we Wrocławiu.

Wyrokiem z dnia 7.06.2023 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Lidia Mazurkiewicz – Morgut – spr., SSA Sławomir Jurkowicz, SSA Andrzej Połata), w sprawie o sygn. akt I ACa 1734/22 oddalił w całości apelację banku. Nadto, bank został obciążony kosztami postępowania apelacyjnego.

Apelacja złożona przez bank dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy (SSO Agata Kawa – Jerka) z dnia 7.06.2022 r., sygn. akt I C 120/22 – wyrokiem tym została ustalona nieważność umowa kredytu i zasądzona została dochodzona kwota wpłacona bankowi. W krótkich motywach, Sąd stwierdził, że umowa zawierała nieuczciwe postanowienia w zakresie przeliczeń świadczeń dwoma odrębnymi kursami, które miał ustalać jednostronnie bank. Konstrukcja umowy nie pozwalała kredytobiorcom ustalić po jakim kursie zostanie przeliczony wypłacany im kredyt, a zatem nie została z nimi uzgodniona kwota kredytu. Kredytobiorcy nie mieli wpływu na treść umowy, która została zawarta w oparciu o stosowany przez bank wzorzec. Sąd uznał, że umowa jest nieekwiwalentna, zaś eliminacja warunku walutowego z umowy musi oznaczać upadek całej umowy kredytu.
Dodatkowo, Sąd podzielił zarzut nieważności umowy na tle wadliwie skonstruowanego postanowienia o zmianach oprocentowania (tzw. stary portfel umów mBank), co powoduje, że umowa jest pozbawiona jednego z elementów wymienionych w art. 69 ust. 1 Prawa bankowego.

WYROK JEST PRAWOMOCNY.
Pozew został złożony w lutym 2022 r.

Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka-Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


Kolejny wyrok z pełną ochroną kredytobiorcy + nieważność umowy kredytu Multiplan z października 2008 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 16.05.2023 r.

Kolejny WAŻNY i PRECEDENSOWY wyrok, w którym kolejny sąd w PEŁNI zabezpieczył interesy kredytobiorcy, udzielając – w drodze ustalenia – kompleksowej ochrony przed bezprawnymi roszczeniami banku o tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, w związku z nieważnością umowy kredytu.

Bankowi nie należy się NIC, poza zwrotem kwoty kapitału kredytu i wynika to z sentencji wyroku.

Ten wyrok cieszy, zwłaszcza, że to kolejne takie rozstrzygnięcie we wrocławskim Sądzie Okręgowym wydane na rzecz Klienta Kancelarii.

Wyrokiem z dnia 16.05.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Ewa Rudkowska – Ząbczyk), w sprawie o sygn. akt 433/20 ustalił, że:

  1. umowa kredytu indeksowanego do CHF typu „Multiplan” zawarta z dawnym BRE Bank w październiku 2008 r., jest NIEWAŻNA,
  2. NIE ISTNIEJE pomiędzy kredytobiorcą a bankiem stosunek prawny, na podstawie którego kredytobiorca byłby zobowiązany do świadczenia na rzecz banku ponad zwrot świadczenia otrzymanego od banku w wykonaniu nieważnej umowy kredytu,
  3. zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych, a także zwrot kosztów procesu, w tym zwrot kosztów zastępstwa procesowego.

Istotne w sprawie jest to, że Sąd ponownie dostrzegł potrzebę udzielenia KOMPLEKSOWEJ OCHRONY na rzecz Klienta Kancelarii i uwzględnił powództwo ustalające w zakresie w jakim zostało ono rozszerzone w listopadzie 2021 r., gdy Kancelaria powzięła wiedzę o składanych przez banki pozwach o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału i zwrot kapitału.

W efekcie, uzyskany wyrok eliminuje niepewność co do istnienia innego stosunku prawnego, będącego źródłem innych świadczeń stron, aniżeli zwrot rzeczywiście dokonanych nienależnie świadczeń pieniężnych w wykonaniu nieważnej umowy. Jednym słowem, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego z 1964 r., strony mają sobie zwrócić to, co sobie świadczyły i NIC WIĘCEJ, a bankowi NIE NALEŻY SIĘ ŻADNE DODATKOWE ŚWIADCZENIE.

Tym samym, wyrok stanowi wyraz wypełnienia celów Dyrektywy 93/13 i usuwa niepewność po stronie kredytobiorcy co do zakresu rozliczeń z bankiem wskutek ustalenia nieważności umowy kredytu.

Co wymaga zauważenia, nadal wyrok jest odosobniony (w takiej formule uzyskany przez Kancelarię dopiero po raz jedenasty), gdyż sądy co do zasady nie dostrzegają potrzeby udzielenia takiej ochrony w sytuacji, gdy bank jeszcze nie pozwał kredytobiorców i oddalają powództwo w tym szerszym zakresie, ustalając oczywiście nieważność umowy.

Pozew został wniesiony w kwietniu 2020 r.
Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


Przegrana mBank - oddalenie pozwu banku w sprawie "obronnej" - wyrok SO Wrocław z 7.03.2023 r.

Oddalenie pozwu mBank w związku z nieważnością umowy kredytu MultiPlan zawartej z d. BRE Bank (aktualnie mBank) w październiku 2008 r., a także nieważnością umowy o spłatę długu.

Wyrokiem z dnia 7.03.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Katarzyna Adamska), w sprawie o sygn. akt I C 26/20 oddalił pozew mBank wniesiony przeciwko Klientom Kancelarii, a także obciążył bank kosztami procesu.

W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa.

Tłem sprawy była sytuacja losowa kredytobiorców (utrata pracy przez oboje kredytobiorców), która skutkowała zaprzestaniem spłaty kredytu. Po szeroko zakrojonej windykacji banku, wypowiedzeniu umowy kredytu, kredytobiorcy kierowani strachem przed komornikiem i utratą mieszkania, podpisali z bankiem umowę o spłatę długu. Umowa ta opiewała na kwotę znacznie wyższą niż udzielony 6 lat wcześniej kredyt „frankowy”, który miał być tani i bezpieczny. Dodatkowo, w międzyczasie, bank uzyskał też odszkodowanie z polisy powiązanej z kredytem, ale jak się okazało w toku sporu, w żaden sposób nie zaliczył tego na dług.
W sporze, bank twierdził, że w związku z umową o spłatę długu z 2014 r., kredytobiorcom został  udzielony zupełnie nowy kredyt i to „niefrankowy”. Natomiast umowa z 2014 r. wprost odwoływała się do pierwotnej umowy z 2008 r. i zastrzegała, że nie stanowi odnowienia długu (nowacji). Bank podtrzymując swoje żądanie i jego podstawy, wskazał jakoby doszło do użycia „niefortunnych” określeń w umowie z 2014 r., a także pisemnym stanowisku procesowym. Ups…

W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że uzasadniony był zarzut nieważności umowy kredytu zawartej w 2008 r. wynikły na gruncie zawartych w umowie klauzul niedozwolonych i braku informacji o ryzyku walutowym. Konsekwencją tego, było podzielenie przez Sąd zarzutu w przedmiocie braku podstaw do dochodzenia przez bank roszczeń w oparciu o umowę o spłatę długu zawartej w 2014 r., której kauzą była umowa kredytu z 2008 r. Skoro zaś umowa kredytu z 2008 r. jest nieważna, to w oparciu o nią nie mogło powstać „inne” zobowiązanie dochodzone przez bank.

Bank złożył pozew w kwietniu 2019 r.
Wskutek pozwu, został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przez Sąd Okręgowy w Łodzi. Z powodu uwzględnienia zarzutu niewłaściwości miejscowej podniesionego w ramach sprzeciwu od nakazu zapłaty, sprawa została przekazana do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


Nieważność umowy kredytu mPlan z maja 2006 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 2.02.2023 r.

Nieważność umowy kredytu „mPlan” d. BRE Bank (aktualnie mBank) zawartej w maju 2006 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 2.02.2023 r.

 

Wyrokiem z dnia 2.02.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Łukasz Solecki), w sprawie o sygn. akt I C 443/20 ustalił, że umowa kredytu „mPlan” indeksowanego do CHF, zawarta z dawnym BRE Bank (obecnie mBank) jest NIEWAŻNA i zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Sprawa dotyczyła umowy tzw. „starego portfela” mBank z dowolnie ustalanym oprocentowaniem.

Pozew został wniesiony w kwietniu 2020 r.
Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym i jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


Nieważność umowy kredytu multiPlan z lutego 2010 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 18.01.2023 r.

Nieważność umowy kredytu zawartej z d. BRE Bank (aktualnie mBank) w lutym 2010 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 18.01.2023 r.

Wyrokiem z dnia 18.01.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Dominika Romanowska), w sprawie o sygn. akt I C 1503/21 ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do CHF typu MultiPlan, zawarta z dawnym BRE Bank (obecnie mBank) jest NIEWAŻNA i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.

Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym.
Sąd podzielił w całości zarzuty przedstawione przez Kancelarię.
Kolejny raz, bezzasadna okazała się linia obrony banku, w tej sprawie oparta przede wszystkim na tym, że umowa została zawarta po nowelizacji art. 358 kodeksu cywilnego (przeliczanie świadczeń kursem średnim NBP).

Pozew został wniesiony w styczniu 2018 r., a sprawa pierwotnie toczyła się przed Sądem Rejonowym, tylko o zapłatę („nadpłaty”).
Kancelaria przystąpiła do sprawy w sierpniu 2021 r. doprowadzając do istotnej modyfikacji powództwa, która skutkowała uzyskaniem wyroku ustalającego i zasądzającego.
Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


PRAWOMOCNA nieważność - nieistnienie umowy kredytu multiPlan z czerwca 2008 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 23.12.2022 r.

Nieistnienie umowy kredytu „MultiPlan” zawartej z d. BRE Bank (aktualnie mBank) w czerwcu 2008 r., z uwagi na jej nieważność – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 23.12.2022 r.

Wyrokiem z dnia 23.12.2022 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska), w sprawie o sygn. akt I C 1588/20 ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu typu „MultiPlan” indeksowanego do CHF zawartej z dawnym BRE Bank (obecnie mBank S.A.), z powodu jej nieważności i zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.

 

Wyrok cieszy tym bardziej, że jeszcze latem br. Sąd w tym samym składzie „tylko” odfrankowił podobną umowę typu 'mPlan” i w związku z tym Kancelaria złożyła apelację. Nie można wykluczyć, że argumentacja zawarta w apelacji sporządzonej przez Kancelarię, tudzież kolejne orzeczenia TSUE z 8.09.2022 r. wpłynęły na tę pozytywną zmianę poglądów.

Pozew został wniesiony w listopadzie 2020 r.

Wyrok jest PRAWOMOCNY. Apelacja banku w zakresie nieważności umowy została oddalona przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 18.10.2023 r., sygn. I ACa 892/23. Natomiast w zakresie żądania zapłaty, Sąd Apelacyjny wyrok zmienił i pozew oddalił stosując tzw. saldo.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


Propozycja „ugody” proponowana przez mBank - komentarz Kancelarii.

mBank rozpoczął proces wysyłania do wszystkich kredytobiorców propozycji ugody. Jest to niezależne od tego, czy kredytobiorca złożył pozew, czy nie. Jest to również nienależne od tego, czy kredytobiorca został już pozwany przez bank o zwrot kapitału i tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału.

 

(1)

Propozycje kierowane do kredytobiorców różnią się tylko kwotami tzw. „umorzenia”, co wynika z kilku parametrów wziętych przez mBank pod uwagę: kwota kredytu, kurs CHF po jakim został wypłacony (mający wprost przełożenie na aktualne saldo zadłużenia), okres spłaty, dotychczasowa łączna suma spłat (niezależnie od waluty spłaty PLN / CHF po aneksie), a także ewentualnie suma nadpłaconych przedterminowo kwot (wcześniejsza spłata, ponad wymagalne miesięczne raty).

Cały proces odbywa się z pominięciem pełnomocnika (Kancelarii), a przesyłki Klienci otrzymają (otrzymali) poprzez bankowość elektroniczną, albo w formie papierowej (pocztą), tudzież telefonicznie.

Główny akcent propozycji mBank kładzie na tzw. kwotę umorzenia, czyli zmniejszenie aktualnego salda zadłużenia. Do tego, bank przedstawia tabelki z własnymi, nieweryfikowalnymi wyliczeniami, a także pakiet informacyjny o skutkach ugody (w ramach obowiązków informacyjnych) oraz m.in. wzór oświadczenia o cofnięciu pozwu (do samodzielnego wypełnienia przez kredytobiorcę – musiałabym użyć tu bardzo brzydkiego określenia na takie podsuwanie „papierów” – bank ma po prostu tupet i głęboko wszelkie zasady, pomijając przy tym pełnomocnika prowadzącego spór sądowy).

Głównym założeniem propozycji banku, jest wsteczne przekształcenie kredytu frankowego ze stawką Libor (aktualnie Saron) w kredyt złotowy oparty o Wibor. Nie ma mowy o uznaniu zarzutu nieważności umowy, czy też „nadpłacie” na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat spłaty kredytu.

Bank uwypuklając kwotę umorzenia, nie wspomina zupełnie o bilansie rozliczeń stron umowy kredytu na gruncie kwoty wypłaconego kredytu i sumy otrzymanych spłat.

Bank nie wyjaśnia również, w jaki sposób zostało wyliczone saldo zadłużenia, kwota umorzenia oraz jakie parametry przyjął do przedstawianych wyliczeń. Co więcej, bank nie wskazuje w swojej propozycji, że kwota umorzenia w rozumieniu przepisów podatkowych (w przypadku zawarcia ugody pozasądowej), będzie niosła obowiązek zapłaty podatku dochodowego (kwota umorzenia stanowi wówczas przychód dla kredytobiorcy).

To wszystko powoduje, że dla niezorientowanej osoby, której uwaga została skupiona na kwocie umorzenia, umyka ocena skutków finansowych takiej propozycji. Przede wszystkim, w propozycji brak jest informacji o całkowitym koszcie kredytu na przestrzeni całego okresu kredytowania, czyli ile to będzie łącznie kosztowało kredytobiorcę.

 

(2)

Zasadą jest, że ugoda ma nieść dla stron wzajemne ustępstwa.

Zapoznałam się z nową propozycją mBank, którą otrzymałam od jednego z Klientów Kancelarii, pozostającego w sporze od 2019 r., a także pozwanego w bieżącym roku przez mBank.

Od czasu, gdy propozycje ugód pojawiły się ze strony banków, przyjęłam zasadę, że nikogo nie namawiam do ugody z bankiem, ale też nikogo od takiej ugody nie odwodzę. Każdy podejmuje takie decyzje samodzielnie. Takie podejście wynika z tego, że po pierwszych próbach uzyskania dodatkowych informacji z banku, dowiedziałam się, że propozycje banków są nienegocjowalne i opierają się o szablon stworzony przez bank. Natomiast wyliczenia są nieweryfikowalne z uwagi na brak dostępu do plików źródłowych, celem dokonania analizy zadanych formuł i parametrów. Próba analizy tabelek (w formie wydruku, czy pliku PDF), pozwala jednak na wyciągnięcie pewnych wniosków i zrozumienie, dlaczego bank kładzie nacisk na kwotę umorzenia i poprzez propozycje ugodowe zmierza do budowania portfela kredytów złotowych opartych o Wibor (każdy zapewne wie, co przeżywają kredytobiorcy złotowi).

 

(3)

Analizując propozycję na konkretnym przykładzie Klienta Kancelarii doszłam do wniosku, że propozycja ugodowa jest dwukrotnie droższym rozwiązaniem, aniżeli zapłata tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału (przyjmując hipotetycznie i na potrzeby niniejszej informacji, że bankom takie wynagrodzenie się należy).

 

W tej konkretnej sprawie są następujące parametry / kwoty zaokrągliłam do pełnego PLN / CHF (każdy może tu podstawić własne dane):

Umowa z początku 2008 r. (spłata trwa 15 lat)

Kwota kredytu (kapitał) – 340.000 zł (po wypłacie 154.600 CHF)

Okres spłaty – 30 lat (360 miesięcy)

Suma spłat do chwili obecnej – 350.000 zł (kapitał nadpłacony o 10.000 zł) / kredytobiorca nie dokonywał przedterminowych nadpłat, nie korzystał z żadnych wakacji, a kredyt jest spłacany standardowo i terminowo

Aktualne saldo zadłużenia wg banku – 365.000 zł (77.700 CHF)

Proponowana przez bank kwota umorzenia – 100.000 zł

W efekcie, przyjęcia propozycji – kredytobiorca będzie przez najbliższe 15 lat spłacał „nowy kredyt” w wysokości 265.000 zł plus odsetki oparte o stawkę Wibor. Dotychczas zaś do banku zapłacił już więcej, aniżeli otrzymał kredytu, a jest dopiero w połowie okresu kredytowania. Dodatkowo, nikt nie jest w stanie wskazać, jak będzie się zachowywał Wibor i co zastąpi ten wskaźnik.

Na dzisiaj, symulując łączny koszt takiego kredytu (uśredniając oprocentowanie Wibor + marża dla kredytów złotowych = 7%), daje to sumę po 30 latach: 350.000 zł (to, co zostało już zapłacone) + 265.000 zł (kapitał do spłaty) + ok. 170.000 zł (odsetki przez kolejne 15 lat) = 785.000 zł.

Przypomnieć zaś trzeba, że kredyt został wypłacony w kwocie 340.000 zł.

 

W tej sprawie, kredytobiorca został pozwany przez bank o zwrot kapitału (340.000 zł) i tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału (bank wyliczył je w różnych wariantach na kwotę 133.000 zł).

Abstrahując, czy bankowi takie wynagrodzenie za korzystanie z kapitału należy się, czy nie – wychodzi na to, że propozycja „ugody” jest rozwiązaniem znacznie mniej korzystnym, aniżeli bank zażądał w złożonym pozwie.

Po 15 latach od wypłaty kredytu, bank składając własny pozew, żąda zapłaty:

340.000 zł (kapitał) + 133.000 zł (tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału) = 473.000 zł

Natomiast w ramach ugody, bank proponuje zapłatę:

350.000 zł (dotychczasowe spłaty) + 265.000 zł (kapitał pozostający do spłaty po odjęciu „umorzenia”) = 615.000 zł (przyjmując całkowitą spłatę w chwili zawarcia ugody, bo inaczej trzeba do tego doliczyć odsetki ok. 170.000 zł).

 

W związku z powyższym, dokonałam samodzielnego przeliczenia opisywanego przypadku wg rekomendacji KNF (przeliczenie tego kredytu, jakby od początku był kredytem złotowym opartym o stawkę Wibor). Okazało się, że saldo zadłużenia wyniosłoby 190.000 zł, czyli kwota tzw. „umorzenia” powinna wynieść 175.000 zł (bank wyliczył umorzenie na sumę 100.000 zł).

Ocenę i wnioski pozostawiam Państwu.