Wyrokiem z dnia 4.02.2025 r., Sąd Rejonowy w Sieradzu (SSR Joanna Jóźwik), w sprawie o sygn. akt I C 95/23 oddalił pozew Santander Bank Polska o zapłatę z tytułu wynagrodzenia za korzystanie z kapitału oraz ewentualnie o waloryzację kapitału kredytu oraz obciążył bank kosztami procesu.
Sprawa wynikła na tle prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu. Po rozliczeniu kapitału kredytu w drodze potrącenia, bank pozwał Klienta Kancelarii o dodatkowe świadczenia ponad kapitał.
Bank pozwał o zasądzenie kwoty ponad kapitał kredytu z tytułu wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, a także ewentualnie z tytułu „urealnienia” kapitału kredytu. Jest to specyficzna terminologia Santander BP, aby ominąć określenie „waloryzacja”.
Pierwotnie, Sąd Rejonowy w Sieradzu (Ref. Sądowy Elżbieta Sitek) w sprawie o sygn. akt I Nc 1205/22 wydał nakaz zapłaty z dnia 30.12.2022 r., uwzględniający pozew banku (sic !).
W sprawie złożono obszerny sprzeciw, a także dalsze pisma procesowe, wskazujące na bezzasadność roszczeń banku.
Bank podtrzymywał swój pozew, pomimo jednoznacznych orzeczeń TSUE i uchwały Sądu Najwyższego.
Po przeprowadzeniu dwóch rozpraw i przesłuchaniu kredytobiorcy, Sąd oddalił pozew banku.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że roszczenia banku wykraczające ponad kapitał wypłaconego kredytu były bezzasadne. Sąd powołał się na orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz TSUE, wskazując, że skutek odstraszający dyrektywy 93/13 nie pozwala na uwzględnienie roszczeń banku. Sąd wskazał również, iż w świetle przepisów krajowych o bezpodstawnym wzbogaceniu oraz art. 358(1) §4 k.c. roszczenia banku podlegają oddaleniu.
Bank złożył pozew w grudniu 2022 r., a następnie rozszerzył pozew w styczniu 2024 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
aplikant radcowski Adam Pelczar