Aktualizacja:
wskutek złożonej przez Kancelarię apelacji, wyrok został zmieniony i ustalona została nieważność umowy kredytu – wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15.06.2023 r., sygn. I ACa 1647/22.
Częściowa bezskuteczność („odfrankowienie”) umowy kredytu „mPlan” zawartej z d. BRE Bank w listopadzie 2007 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 13.07.2022 r.
Wyrokiem z dnia 13.07.2022 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska), w sprawie o sygn. akt I C 419/20 ustalił, że postanowienia zawarte w § 1 ust. 3, § 1 ust. 3A, § 3 ust. 3, § 7 ust. 1, § 11 ust. 5 w zw. z § 11 ust. 1, § 13 ust. 6, § 16 ust. 3, § 29 ust. 1 umowy kredytu indeksowanego typu „mPlan” zawartej z dawnym BRE Bank (obecnie mBank S.A.) są BEZSKUTECZNE i nie wiążą powodów oraz zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii nadpłatę, stanowiącą różnicę pomiędzy ratami pobranymi, a ratami należnymi obliczonymi z pominięciem postanowień uzależniających wysokość rat od kursu CHF.
Pozew został wniesiony w marcu 2020 r.
Wyrok zapadł na posiedzeniu niejawnym po odebraniu ostatecznych stanowisk stron na piśmie.
Po uzyskaniu pisemnego uzasadnienia, rozważana będzie apelacja od wyroku, a to z uwagi na oddalenie żądania głównego – ustalenie nieważności umowy kredytu w całości.
Kancelaria stoi na stanowisku, że wyeliminowanie z umowy kredytu klauzuli walutowej, skutkuje nieważnością umowy, gdyż klauzula ta wraz z zaszytym w niej ryzykiem kursowym, jest charakterystyczna dla umowy kredytu „frankowego” i uzasadnia powiązanie stawki oprocentowania ze stawką LIBOR (aktualnie Saron). Jej usunięcie, równoznaczne jest z tak daleko idącym przekształceniem umowy, iż należy ją uznać za umowę o odmiennej istocie i charakterze, choćby nadal chodziło tu tylko o inny podtyp czy wariant umowy kredytu.
Oznacza to, że po wyeliminowaniu tego rodzaju klauzul, utrzymanie umowy o charakterze zamierzonym przez strony nie jest możliwe, co przemawia za jej całkowitą nieważnością (bezskutecznością). Należy także zwrócić uwagę, że jak wynika z wyroku TSUE z 3.10.2019 r. (C-260/18, Dziubak), w takiej sytuacji decydujące znaczenie w kwestii, czy należy stwierdzić nieważność umowy, czy też uznać, że umowa powinna obowiązywać nadal bez niedozwolonych klauzul umownych, ma wola konsumenta. W niniejszej sprawie zaś, powodowie jednoznacznie podnosili zarzut nieważności umowy, składając również stosowne oświadczenie na rozprawie.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
