Postanowienie TSUE (C-756/22) z 11.12.2023 r. - bank nie ma prawa do waloryzacji wypłaconego kredytu w przypadku nieważności umowy kredytu.
Kolejne przełomowe orzeczenie TSUE potwierdzające, że banki nie mają prawa do sądowej waloryzacji kapitału kredytu w przypadku uznania umowy kredytu za nieważną.
Po stwierdzeniu nieważności umowy kredytu, banki nie mogą domagać się od konsumentów zwrotu kwot innych niż tylko kwota kapitału wypłaconego kredytu.
Postanowienie TSUE wzmacnia argumentację w sprawach, w których kredytobiorcy zostali pozwani przez banki o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, waloryzację, tudzież inną rekompensatę.
Orzeczenie zostało wydane w sprawie, w której Bank Millennium pozwał Arkadiusza Szcześniaka, Prezesa Stowarzyszenia Stop Bankowemu Bezprawiu.
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu multiPlan z marca 2008 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 11.12.2023 r.
Wyrokiem z dnia 11.12.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Iwona Wysocka), w sprawie o sygn. akt I C 1381/20 ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego typu „multiPlan” zawartej w marcu 2008 r. oraz zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami ustawowymi od dnia złożenia pozwu. Nadto, Sąd obciążył bank kosztami procesu.
Sąd oddalił dalej idące roszczenie o ustalenie wskazując na brak interesu prawnego i brak pozwu ze strony banku.
W ramach ustnego uzasadnienia Sąd wskazał na nieuczciwość klauzuli walutowej, brak możliwości uzupełnienia umowy, obciążenie powoda nieograniczonym ryzykiem walutowym, a także niewypełnienie przez bank obowiązków informacyjnych, co skutkowało naruszeniem interesów powoda, jako konsumenta.
Pozew został wniesiony w październiku 2020 r. Na czas trwania postępowania wpłynęła pandemia, przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, a także zawieszenie postępowania ze względu na zapowiadaną przez Sąd Najwyższy uchwałę.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
mBank nie wniósł apelacji.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Komentarz Kancelarii - Wyrok TSUE z 7.12.2023 r. C-140/22 a odbieranie przez sądy oświadczeń od konsumentów o świadomości skutków nieważności umowy na tle daty naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie.
Komentarz Kancelarii - Wyrok TSUE z 7.12.2023 r. C-140/22 a odbieranie przez sądy oświadczeń od konsumentów o świadomości skutków nieważności umowy na tle daty naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie.
Do czasu wydania wyroku TSUE z 7.12.2023 r. w sprawie C-140/22, w znacznej części orzeczeń sądów powszechnych uznawano, iż wymagalność roszczeń konsumenta zachodzi dopiero w momencie, gdy konsument po pouczeniu go przez sąd o skutkach stwierdzenia nieważności umowy kredytowej oświadczał, że jest świadomy konsekwencji wynikających z całkowitego upadku umowy kredytowej. Pogląd ten ukształtował się na kanwie Uchwały Sądu Najwyższego z 7.05.2021 r. III CZP 6/21, w której to silnie zaakcentowano obowiązek pouczenia konsumenta o skutkach stwierdzenia nieważności umowy, na które wskazał TSUE w wyroku z 29.04.2021 r., C-19/20.
Powiązywanie wymagalności świadczenia z koniecznością złożenia oświadczenia przez konsumenta przed sądem powodowała, iż konsument był pozbawiany odsetek ustawowych za opóźnienie, które to w wielu orzeczeniach były zasądzane dopiero od dnia złożenia takowego oświadczenia, co w związku z długim czasem trwania procesu - powodowało utratę odsetek przez konsumentów za okres nawet kilku lat i stawiało ich w pozycji gorszej, niż innych wierzycieli w stosunkach cywilnoprawnych.
Skutkowało to więc tym, że mechanizm, który miał w istocie chronić konsumenta przed niekorzystnymi skutkami stwierdzenia nieważności umowy kredytowej, o których miał być pouczony konsument przez sąd, powodował pogorszenie jego sytuacji co do dochodzenia odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od wezwania do zapłaty - zwrotu nienależnie uiszczonych świadczeń.
W komentowanym wyroku TSUE wskazał stanowczo, że niedopuszczalną jest sytuacja, w której to możliwość realizacji uprawnień nadanych konsumentowi przez dyrektywę 93/13, jest uzależniona od konieczności złożenia przez konsumenta sformalizowanego oświadczenia o zgodzie na stwierdzenie nieważności umowy. Zdaniem TSUE, mogłoby to podważyć odstraszający skutek wskazany w dyrektywie 93/13 i jednocześnie stanowiłoby zachętę dla nieuczciwych przedsiębiorców do odrzucania pozasądowych żądań konsumentów mających na celu stwierdzenie nieważności nieuczciwych warunków, zważywszy, że są oni zobowiązani, w celu dochodzenia swoich praw wynikających ze wspomnianej dyrektywy, do złożenia sformalizowanego oświadczenia przed sądem.
W świetle powyższego wyroku, nie jest więc nawet konieczne odbieranie przez sądem od konsumenta takich oświadczeń, a tym bardziej nie wolno naliczać odsetek ustawowych za opóźnienie dopiero od dnia złożenia przez konsumenta oświadczenia przez sądem o świadomości skutków upadku umowy.
Powyższe znalazło już aprobatę w Sądzie Najwyższym, m.in. w postanowieniu z dnia 14.02.2024 r. I CSK 3412/23, znalazło się odwołanie do wyrok TSUE z 7.12.2023 r.
Należy zatem wierzyć, że sądy powszechne odstąpią od odbierania oświadczeń. Zaś wystąpienie przez kredytobiorcę z pozwem o ustalenie nieważności umowy Sądy będą traktować, jako uznanie przez konsumenta, że takie ustalenie nie wywoła w jego sytuacji niekorzystnych skutków i wolą konsumenta jest upadek umowy.
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu mPlan z kwietnia 2006 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SA Wrocław z 8.12.2023 r.
Wyrokiem z dnia 8.12.2023 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Małgorzata Lamparska), w sprawie o sygn. akt I ACa 736/23 oddalił w apelację banku w zakresie ustalenia nieważności umowy i zmienił wyrok w zakresie zasądzenia w ten sposób, że oddalił powództwo stosując tzw. teorię salda. W zakresie kosztów procesu, zostały zniesione za obie instancje.
Apelacja banku dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 23.12.2022 r. (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska), w sprawie o sygn. akt I C 1775/20, którym Sąd ustalił nieistnienie umowy kredytu indeksowanego do CHF z kwietnia 2006 r., zawartej z dawnym BRE Bank (obecnie mBank) i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych. Spór dotyczył umowy tzw. starego portfela mBank z oprocentowaniem ustalanym decyzją zarządu banku.
Pozew został wniesiony w grudniu 2020 r.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Co ważne – w zakresie ustalenia nieważności umowy kredytu, wyrok stanowi podstawę do rozliczenia stron nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Nadto, skutkiem wyroku jest uwolnienie Klientów Kancelarii od toksycznego kredytu i długu, który był nadal wyższy, aniżeli kwota udzielonego kredytu, pomimo ponad 17,5 lat spłaty kredytu zaciągniętego na 30 lat.
Ważny jest bilans i interes Klientów na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2006 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 135.000 zł
– kredyt został udzielony na 30 lat
– spłata trwała 17,5 lat
– spłacono do banku ok. 153.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 155.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 18.000 zł ***
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu Nordea-Habitat z czerwca 2008 r. dawnego Nordea Bank (aktualnie PKO BP) - wyrok SO Wrocław z 8.12.2023 r.
Wyrokiem z dnia 8.12.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Radosław Nawrocki), w sprawie o sygn. akt XII C 1162/19 ustalił nieważność umowy kredytu Nordea – Habitat denominowanego do CHF, zawartej w czerwcu 2008 r. z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP).
Nadto, Sąd zasądził dochodzone pozwem kwoty wraz z odsetkami od dnia złożenia pozwu oraz obciążył bank kosztami procesu.
W ramach ustnego uzasadnienia Sąd wskazał na brak poinformowania kredytobiorców o ryzyku kursowym i abuzywność klauzuli walutowej, co skutkuje nieważnością umowy.
Pozew został wniesiony w grudniu 2019 r., a w sprawie odbyły się dwie rozprawy.
Na czas trwania postępowania wpłynęła pandemia, a także przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu z grudnia 2006 r. dawnego GE Money Bank (aktualnie Bank BPH) - wyrok SO Wrocław z 1.12.2023 r.
Wyrokiem z dnia 1.12.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Katarzyna Adamska), w sprawie o sygn. akt I C 309/20 ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego zawartej w grudniu 2006 r.
Nadto, Sąd zasądził dochodzone pozwem kwoty wraz z odsetkami od dnia doręczenia pozwu bankowi.
Pozew został wniesiony w marcu 2020 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Na czas trwania postępowania wpłynęła z jednej strony pandemia, a z drugiej rozbudowana linia obrony banku oraz przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.
Wyrok jest nieprawomocny i został wydany na posiedzeniu niejawnym po odebraniu pisemnych stanowisk końcowych.
Wynik wskazuje, że argumentacja Kancelarii w zakresie braku możliwości dzielenia klauzuli kursowej zawartej w par. 17 umowy, przedstawiona w obszernych pismach procesowych – jest w pełni prawidłowa.
W czasie trwania sporu, Klienci Kancelarii zostali również pozwani przez bank – w sprawie złożono obszerną odpowiedź na pozew i oczekujemy na sprawiedliwe rozstrzygnięcie.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Wyrok TSUE (C-140/22) z 7.12.2023 r. - oświadczenia o świadomości skutków nieważności do kosza, a odsetki dla kredytobiorców od daty wezwania.
– żadnych odsetek kapitałowych dla banku, czyli bankowi nie należy się rekompensata za „korzystanie z kapitału”
– odsetki na rzecz kredytobiorcy należy liczyć od daty wskazanej w wezwaniu banku do zapłaty.
W ujęciu TSUE:
Nieistnienie umowy kredytu EKSTRALOKUM z października 2005 r. dawnego Kredyt Bank (aktualnie Santander Bank Polska) - wyrok SO Jelenia Góra z 30.11.2023 r.
Wyrokiem z dnia 30.11.2023 r., Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze (SSO Lidia Orzechowska – Korpikiewicz), w sprawie o sygn. akt I C 142/23 ustalił nieistnienie (z powodu jej nieważności) umowy kredytu EKSTRALOKUM indeksowanego do CHF zawartej w październiku 2005 r. z dawnym Kredyt Bank (aktualnie Santander Bank Polska). Nadto, Sąd zasądził dochodzoną kwotę stanowiącą nadwyżkę ponad wypłacony kapitał kredytu wraz z odsetkami od dnia wezwania. W tej sprawie, kapitał kredytu został objęty potrąceniem przed złożeniem pozwu. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
Pozew został wniesiony w styczniu 2023 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym, po odebraniu pisemnych stanowisk na piśmie.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Wykreślenie hipoteki - wykonanie wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu mBank (postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków)
Wykreślenie hipoteki zabezpieczającej umowę kredytu zawartej z dawnym BRE Bankiem (aktualnie mBank), której nieważność została prawomocnie ustalona przez SO Wrocław.
Tak wygląda wykonanie wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu w dniu 30.11.2023 r. uwzględnił wniosek przygotowany przez Kancelarię i wykreślił z księgi wieczystej nieruchomości hipotekę zabezpieczającą nieważny kredyt „frankowy”.
Natomiast oczekując na łaskę banku – hipoteka widniałaby w księdze do dzisiaj. Bank zignorował wezwanie Kancelarii o wydanie zgody.
W ten sposób, po uzyskaniu prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu, kończy się kolejny etap sporu z bankiem.
Wyrok I instancji (SO Wrocław) zapadł 23.12.2022 r.
Wyrok II instancji (SA Wrocław) zapadł 18.10.2023 r.
Kolejny wyrok z pełną ochroną kredytobiorcy - bankowi nie należy się nic poza zwrotem kapitału. Nieważność umowy kredytu Własny Kąt Hipoteczny zawartej w czerwcu 2008 r. z PKO BP - wyrok SO Wrocław z 1.12.2023 r.
Kolejny WAŻNY i PRECEDENSOWY wyrok, w którym kolejny sąd w PEŁNI zabezpieczył interesy kredytobiorców, udzielając – w drodze ustalenia – kompleksowej ochrony przed bezprawnymi roszczeniami banku o tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, w związku z nieważnością umowy kredytu.
Bankowi nie należy się NIC, poza zwrotem kwoty kapitału kredytu i wynika to z sentencji wyroku.
Ten wyrok cieszy tym bardziej, że to kolejne takie rozstrzygnięcie we wrocławskim Sądzie Okręgowym wydane na rzecz Klientów Kancelarii, którzy cierpliwie czekali na rozstrzygnięcie ponad 1,5 roku.
Wyrokiem z dnia 1.12.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Ewa Rudkowska – Ząbczyk), w sprawie o sygn. akt XII C 406/22 ustalił, że:
- umowa kredytu denominowanego Własny Kąt Hipoteczny zawarta z PKO BP w czerwcu 2008 r., jest NIEWAŻNA,
- NIE ISTNIEJE pomiędzy kredytobiorcami a bankiem stosunek prawny, na podstawie którego kredytobiorcy byliby zobowiązani do świadczenia na rzecz banku ponad zwrot świadczenia otrzymanego od banku w wykonaniu nieważnej umowy kredytu,
- zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych, a także zwrot kosztów procesu.
Istotne w sprawie jest to, że Sąd ponownie dostrzegł potrzebę udzielenia KOMPLEKSOWEJ OCHRONY na rzecz Klientów Kancelarii i uwzględnił powództwo ustalające w szerszym zakresie.
W efekcie, wyrok eliminuje niepewność co do istnienia innego stosunku prawnego, będącego źródłem innych świadczeń stron, aniżeli zwrot rzeczywiście dokonanych nienależnie świadczeń pieniężnych w wykonaniu nieważnej umowy. Jednym słowem, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego z 1964 r., strony mają sobie zwrócić to, co sobie świadczyły i NIC WIĘCEJ, a bankowi NIE NALEŻY SIĘ ŻADNE DODATKOWE ŚWIADCZENIE.
Wyrok stanowi wyraz wypełnienia celów Dyrektywy 93/13 i usuwa niepewność po stronie kredytobiorcy co do zakresu rozliczeń z bankiem wskutek ustalenia nieważności umowy kredytu.
Co wymaga zauważenia, nadal wyrok jest odosobniony (pomimo, że w takiej formule Kancelaria uzyskała ich w bieżącym roku kilkanaście), gdyż sądy co do zasady nie dostrzegają potrzeby udzielenia takiej ochrony w sytuacji, gdy bank jeszcze nie pozwał kredytobiorców i oddalają powództwo w tym szerszym zakresie, ustalając oczywiście nieważność umowy.
Pozew został wniesiony w marcu 2022 r.
Postępowanie trwało ponad 1,5 roku – w sprawie odbyły się 2 rozprawy, przesłuchano świadków banku oraz stronę powodową.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
