Nieistnienie umowy kredytu MultiPlan z lipca 2006 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 14.06.2024 r.
Wyrokiem z dnia 14.06.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Anna Stawikowska), w sprawie o sygn. akt XII C 1429/22 ustalił nieistnienie z powodu nieważności umowy kredytu indeksowanego typu „MultiPlan” zawartej w lipcu 2006 r. oraz zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wezwania. Nadto, Sąd obciążył bank kosztami procesu.
W tej sprawie, kapitał kredytu został potrącony przed złożeniem pozwu.
Sprawa dotyczyła wzorca tzw. „starego portfela” mBank.
W ramach ustnego uzasadnienia Sąd wskazał krótko, że podziela w całości oceny prawne przedstawione w pozwie i dalszych pismach procesowych w zakresie nieważności umowy.
Pozew został wniesiony w listopadzie 2022 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Komentarz Kancelarii - znaczenie postanowienia TSUE z 8.05.2024 r. C-424/22, na gruncie prawa zatrzymania i przysługujących kredytobiorcom odsetek za czas trwania sporu.
TSUE ponownie rozstrzygnął w kwestii zarzutu zatrzymania po który sięgają banki w celu "zminimalizowania" swoich strat.
Korzystny dla kredytobiorców frankowych wyrok w sprawie C-424/22 zapadł w dniu 8.05.2024 r. i jest kontynuacją stanowiska zaprezentowanego przez TSUE w wyroku z 14.12.2023 r. (C-28/22).
TSUE odniósł się do pytania zadanego na gruncie propozycją kredytobiorców chcących rozliczyć się z bankiem w oparciu o teorię dwóch kondykcji (zakłada, że obie strony dysponują dwoma oddzielnymi roszczeniami). Natomiast bank nie godził się na to, więc podniósł zarzut zatrzymania.
TSUE jednoznacznie potępił praktykę stosowania prawa zatrzymania środków pieniężnych w sporach pomiędzy kredytobiorcami a bankami, jako niezgodną z dyrektywą 93/13. TSUE stwierdził, że dyrektywa 93/13 stanowi przeszkodę dla banków w stosowaniu prawa zatrzymania, gdy umowa kredytowa jest nieważna z powodu zawarcia w niej nieuczciwych warunków. Wyraźnie zatem, położony został kres korzystaniu przez banki z prawa zatrzymania, jako formy obrony przed wykonaniem wyroku zasądzającego nienależne świadczenia na rzecz konsumenta. W rezultacie konsument nie może być zobligowany do zwrotu całej otrzymanej od banku kwoty przed otrzymaniem zwrotu nienależnie pobranych środków przez bank.
Czym jest zarzut zatrzymania? W przypadku zarzutu zatrzymania, strona zobowiązana do zapłaty ma możliwość wstrzymania świadczenia do momentu, gdy strona przeciwna zaoferuje zwrot środków lub zabezpieczy roszczenie o ich zwrot. W sprawach frankowych banki wykorzystują to narzędzie prawne, aby uniknąć pełnego zwrotu zasądzonych kwot. Uznanie zarzutu zatrzymania w istocie komplikuje sprawę, sprawiając, że kredytobiorca nie ma możliwości otrzymania pełnej kwoty odsetek za opóźnienie, ponieważ ich naliczanie jest również zatrzymywane w chwili uznania zarzutu.
Jakie są więc realne skutki orzeczenia TSUE dla kredytobiorców?
Przede wszystkim, banki utraciły możliwość blokowania konsumentom dostępu do ustawowych odsetek za opóźnienie, w związku z czym każda przewlekłość postępowania doprowadzi do zwiększenia korzyści kredytobiorców z późniejszego wyroku unieważniającego jego umowę kredytu. Zmiana ta znacząco rozszerza zakres korzyści dla kredytobiorców.
Stanowisko TSUE w pełni pokrywa się z argumentacją zespołu Kancelarii przedstawianą dotychczas w sporach frankowych prowadzonych na rzecz Klientów Kancelarii.
Kolejne orzeczenia TSUE bezsprzecznie wzmacniają pozycję procesową kredytobiorców w sporach z bankami.
Nieistnienie umowy kredytu z października 2006 r. zawartej z Bankiem Millennium - wyrok SO Gliwice z 10.04.2024 r.
Wyrokiem z dnia 10.04.2024 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach (SSO Piotr Suchecki), wydanym w sprawie o sygn. akt I C 848/23, ustalił nieistnienie umowy kredytu indeksowanego do CHF zawartej z Bankiem Millennium (z powodu jej nieważności) oraz zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych wraz z odsetkami od dnia wezwania. Zasądzona kwota stanowi nadwyżkę po potrąceniu kapitału kredytu dokonanym przed złożeniem pozwu. Bank został obciążony kosztami procesu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał na zasadność zarzutów i argumentacji prawnej przedstawionej w ramach pozwu i dalszych pism procesowych. Nadto, o nieważności umowy przesądziła abuzywność klauzuli walutowej oraz zastrzeżenie przez bank prawa do jednostronnego ustalania świadczeń.
Pozew został wniesiony w czerwcu 2023 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa oraz przeprowadzony został dowód z przesłuchania świadków zawnioskowanych przez bank.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu z sierpnia 2006 r. zawartej z Bankiem Millennium - wyrok SO Wrocław z 22.03.2024 r.
Wyrokiem z dnia 22.03.2024 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Katarzyna Adamska), wydanym w sprawie o sygn. akt XII C 1236/21, ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego do CHF zawartej z Bankiem Millennium oraz zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych wraz z odsetkami od dnia złożenia pozwu. Bank został obciążony kosztami procesu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał na zasadność zarzutów i argumentacji prawnej przedstawionej w ramach pozwu i dalszych pism procesowych. Nadto, o nieważności umowy przesądziła abuzywność klauzuli walutowej oraz brak informacji o ryzyku walutowym.
Pozew został wniesiony we wrześniu 2021 r., a w sprawie odbyły się dwie rozprawy oraz przeprowadzony został dowód z przesłuchania świadka zawnioskowanego przez bank.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu multiPlan z września 2008 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 18.03.2024 r.
Wyrokiem z dnia 18.03.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Adam Maciński), w sprawie o sygn. akt I C 1283/19 ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego typu „multiPlan” zawartej we wrześniu 2008 r. oraz zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami ustawowymi od dnia złożenia pozwu. Nadto, Sąd obciążył bank kosztami procesu.
Sąd oddalił dalej idące roszczenie o ustalenie wskazując na brak interesu prawnego oraz fakt pozwania już kredytobiorców przez bank.
W ramach ustnego uzasadnienia Sąd wskazał na nieuczciwość klauzuli walutowej, brak możliwości uzupełnienia umowy, obciążenie kredytobiorców nieograniczonym ryzykiem walutowym, a także niewypełnienie przez bank obowiązków informacyjnych, co skutkowało naruszeniem interesów kredytobiorców, jako konsumentów.
Pozew został wniesiony w październiku 2019 r.
Na czas trwania postępowania wpłynęła pandemia, przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, a także rozbudowana linia obrony banku.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność spłaconej umowy kredytu Własny Kąt Hipoteczny z marca 2005 r. zawartej z PKO BP - wyrok SO Legnica z 27.02.2024 r.
Wyrokiem z dnia 27.02.2024 r., Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Joanna Łukaszewicz – Nowak), w sprawie o sygn. akt I C 633/22 zasądził dochodzoną pozwem kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania do zapłaty, w związku z przesłankowym stwierdzeniem nieważności spłaconej umowy kredytu denominowanego Własny Kąt Hipoteczny. W tej sprawie, kapitał kredytu został objęty potrąceniem przed złożeniem pozwu. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał na nieuczciwość klauzuli walutowej oraz brak informacji o ryzyku walutowym.
Wyrok jest nieprawomocny i został wydany po przeprowadzeniu jednej rozprawy.
Pozew został wniesiony we wrześniu 2022 r.
Czas trwania postępowania wydłużył się z powodu przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków zawnioskowanych przez bank.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieistnienie umowy kredytu z czerwca 2008 r. zawartej z Bankiem Millennium - wyrok SO Wrocław z 20.02.2024 r.
Wyrokiem z dnia 20.02.2024 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska), wydanym w sprawie o sygn. akt I C 1198/20, ustalił nieistnienie z powodu nieważności umowy kredytu indeksowanego do CHF zawartej z Bankiem Millennium oraz zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych wraz z odsetkami od dnia złożenia pozwu. Bank został obciążony kosztami procesu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał na abuzywność klauzuli walutowej oraz brak informacji o ryzyku walutowym, co zdaniem Sądu stanowi rażące pogwałcenie interesów kredytobiorców, jako konsumentów.
Pozew został wniesiony we wrześniu 2020 r., a w sprawie odbyły się trzy rozprawy oraz przeprowadzony został dowód z opinii biegłego.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu z lipca 2007 r. zawartej z Bankiem Millennium - wyrok SA Katowice z 14.02.2024 r.
Wyrokiem z dnia 14.02.2024 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny (SSA Aneta Wolska), w sprawie o sygn. akt I ACa 1852/22, oddalił apelację banku co do ustalenia nieważności umowy kredytu i zasądzenia oraz obciążył bank kosztami procesu. Zmiana wyroku Sądu I instancji dotyczyła wyłącznie oddalenia tzw. szerszego ustalenia, iż pomiędzy pozwanym a powodem nie istnieje stosunek prawny na podstawie którego: powód jest zobowiązany do świadczeń na rzecz pozwanego ponad zwrot świadczenia otrzymanego od pozwanego, pozwany jest uprawniony do wynagrodzenia za korzystanie przez powoda ze środków pieniężnych, udostępnionych przez pozwanego.
Sąd nie uwzględnił podniesionego przez bank w II instancji zarzutu zatrzymania wskazując, że bank mógł skorzystać z potrącenia.
Apelacja banku dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku – Białej (SSO Artur Filas) z dnia 15.06.2022 r., w sprawie o sygn. akt I C 273/21.
Wyrokiem tym, Sąd ustalił, że:
1. umowa kredytu indeksowanego do CHF zawarta z Bankiem Millennium S.A., jest nieważna,
2. pomiędzy pozwanym a powodem nie istnieje stosunek prawny na podstawie którego:
– powód jest zobowiązany do świadczeń na rzecz pozwanego ponad zwrot świadczenia otrzymanego od pozwanego,
– pozwany jest uprawniony do wynagrodzenia za korzystanie przez powoda ze środków pieniężnych, udostępnionych przez pozwanego;
3. zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Co ważne – w zakresie ustalenia nieważności umowy kredytu, wyrok stanowi podstawę do rozliczenia stron nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Nadto, skutkiem wyroku jest uwolnienie Klienta Kancelarii od toksycznego kredytu i długu.
Ważny jest bilans i interes Klienta na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2007 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 478.000 zł
– kredyt został udzielony na 42 lata
– spłata trwała 16,5 lat
– spłacono do banku ok. 980.000 zł (kredyt był znacznie nadpłacany)
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 135.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 502.000 zł ***
Pozew został wniesiony w lipcu 2021 r.
Wyrok jest PRAWOMOCNY w zakresie ustalenia nieważności Umowy i zasądzenia.
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczania kapitału kredytu i wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu Nordea-Habitat z września 2008 r. dawnego Nordea Bank (aktualnie PKO BP) - wyrok SO Warszawa z 14.02.2024 r.
Wyrokiem z dnia 14.02.2024 r., Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Agnieszka Kossowska), w sprawie o sygn. akt XXVIII C 8207/21 ustalił nieważność umowy kredytu Nordea – Habitat denominowanego do CHF, zawartej we wrześniu 2008 r. z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP).
Nadto, Sąd zasądził dochodzone pozwem kwoty wraz z odsetkami od dnia doręczenia pozwu do dnia złożenia przez kredytobiorców oświadczenia o świadomości skutków nieważności. Sąd uwzględnił podniesiony przez bank zarzut zatrzymania oraz obciążył bank kosztami procesu.
W ramach ustnego uzasadnienia Sąd wskazał na sprzeczność umowy z naturą zobowiązania, brak poinformowania kredytobiorców o ryzyku kursowym i abuzywność klauzuli walutowej, co skutkuje nieważnością umowy.
Pozew został wniesiony w czerwcu 2021 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Na czas trwania postępowania wpłynęło powszechnie znane obciążenie „Wydziału Frankowego”.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieistnienie umowy kredytu EKSTRALOKUM z maja 2008 r. dawnego Kredyt Bank (aktualnie Santander Bank Polska) - wyrok SO Świdnica z 31.01.2024 r.
Wyrokiem z dnia 31.01.2024 r., Sąd Okręgowy w Świdnicy (SSO Bartłomiej Pawlik), w sprawie o sygn. akt I C 1957/22 ustalił nieistnienie (z powodu jej nieważności) umowy kredytu EKSTRALOKUM indeksowanego do CHF zawartej w maju 2008 r. z dawnym Kredyt Bank (aktualnie Santander Bank Polska). Nadto, Sąd zasądził dochodzoną kwotę stanowiącą nadwyżkę ponad wypłacony kapitał kredytu wraz z odsetkami od dnia wezwania. W tej sprawie, kapitał kredytu został objęty potrąceniem przed złożeniem pozwu. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
Pozew został wniesiony w listopadzie 2022 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
