Przegrana PKO BP – oddalenie w znacznej części pozwu banku po wypowiedzeniu umowy kredytu Nordea – Habitat z kwietnia 2008 r. - wyrok SO Wrocław z 26.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 26.11.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Iwona Wysocka), w sprawie o sygn. akt I C 618/19 oddalił pozew PKO:
- w zakresie powództwa głównego o zapłatę kwoty kapitału kredytu określonej jako suma w CHF;
- w zakresie powództwa ewentualnego o zapłatę kwoty kapitału kredytu określonej jako suma w PLN po przeliczeniu sumy CHF wg tabeli kursowej banku;
- w zakresie drugiego powództwa ewentualnego o zapłatę kwoty kapitału kredytu określonej jako suma w CHF po przeliczeniu wypłaconej w PLN sumy wg kursu NBP.
Na rzecz banku zasądzona została różnica pomiędzy sumą spłat w PLN, a nominalnie wypłaconą w PLN kwotą kapitału kredytu, która stanowi ułamek (2%) wszystkich roszczeń z jakimi wystąpił bank.
Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
Nadto, Sąd umorzył postępowanie w zakresie cofniętego przez bank powództwa, którym domagał się zasądzenia znacznych kwot tytułem wynagrodzenia za korzystanie z kapitału i osobno waloryzacji kapitału kredytu.
Tłem sprawy była trudna sytuacja kredytobiorcy, w jakiej znalazł się wskutek wzrostu kursu CHF (i rat spłat), a także stan zdrowia niepozwalający na pracę. W efekcie, kredyt nie był spłacany, bank wypowiedział umowę kredytu i skierował pozew do Sądu.
Kredytobiorca zgłosił się do Kancelarii jeszcze przed otrzymaniem pozwu, dzięki czemu mogliśmy przygotować się na spór.
W dniu 24.04.2019 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Iwona Wysocka) w sprawie o sygn. akt I Nc 110/19 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. W ramach obrony, Kancelaria złożyła sprzeciw i sprawa została skierowana do postępowania zwykłego.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na brak wierzytelności banku w CHF, a także nieważność umowy kredytu zawartej z dawnym Bankiem Nordea. Dodatkowo, podniesiono zarzut potrącenia odnoszący się do sumy spłat rat dokonanych na rzecz banku w toku wykonywania umowy kredytu. Zarzut został oparty o zarzut nieważności umowy kredytu.
Po przeprowadzeniu rozbudowanego postępowania dowodowego, Sąd uwzględnił zarzut potrącenia i zasądził jedynie kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wypłaconym w PLN kapitałem kredytu oraz sumą spłat.
Równolegle w imieniu Klienta, w lipcu 2021 r. do Wydziału Frankowego złożony został pozew o ustalenie nieważności umowy, a sprawa pozostaje nadal nierozpoznana. Pozew jednak będzie podtrzymywany, chyba że bank dobrowolnie wyda zgodę na wykreślenie hipoteki z uwagi na przesłankowe uznanie umowy za nieważną w ramach sporu z pozwu banku przed SO Wrocław.
Bank złożył pozew w marcu 2019 r.
Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym i jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny
Nieistnienie umowy kredytu Własny Kąt Hipoteczny z października 2004 r. zawartej z PKO BP - wyrok SO Legnica z 13.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 13.11.2024 r., Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Joanna Oszczęda), w sprawie o sygn. akt I C 1474/23 ustalił nieistnienie z powodu nieważności umowy kredytu denominowanego Własny Kąt Hipoteczny zawartej w październiku 2004 r. Nadto, Sąd zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W tej sprawie kapitał kredytu został potrącony przed złożeniem pozwu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał na dowolność banku w kształtowaniu świadczeń stron, nieuczciwość klauzuli walutowej, a także brak informacji o ryzyku walutowym – co w efekcie skutkuje nieważnością umowy.
Wyrok jest nieprawomocny.
Pozew został wniesiony w grudniu 2023 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
aplikant radcowski Adam Pelczar
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu Własny Kąt Hipoteczny z kwietnia 2006 r. zawartej z PKO BP - wyrok SA Wrocław z 10.10.2024 r.
Wyrokiem z dnia 10.10.2024 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Ewa Barnaszewska), w sprawie o sygn. akt I ACa 2198/23 oddalił w całości apelację banku oraz obciążył bank kosztami postępowania apelacyjnego w całości.
Apelacja banku dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 22.05.2023 r. (SSO Lidia Orzechowska – Korpikiewicz), w sprawie o sygn. akt I C 468/20, którym Sąd ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu denominowanego Własny Kąt Hipoteczny – z powodu jej nieważności i oddalił powództwo o zapłatę uwzględniając z uwagi na zarzut potrącenia podniesiony przez bank w toku postępowania.
Pozew został wniesiony w kwietniu 2020 r.
Czas trwania postępowania w I instancji wydłużył się znacząco z powodu przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, opinii uzupełniającej, a także przesłuchania świadków. W efekcie, w sprawie było 6 rozpraw. W postępowaniu apelacyjnym odbyła się jedna rozprawa zakończona wydaniem wyroku.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Co ważne – w zakresie ustalenia nieważności umowy kredytu, wyrok stanowi podstawę do rozliczenia stron nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Nadto, skutkiem wyroku jest uwolnienie Klientów Kancelarii od toksycznego kredytu i długu, który był nadal wyższy, aniżeli kwota udzielonego kredytu, pomimo 18,5 lat spłaty kredytu zaciągniętego na 30 lat.
Ważny jest bilans i interes Klientów na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2006 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 242.938 zł
– kredyt został udzielony na 30 lat
– spłata trwała 18,5 roku
– spłacono do banku ok. 307.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 220.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 64.000 zł ***
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu Własny Kąt hipoteczny z czerwca 2008 r. zawartej z PKO BP - wyrok SA Wrocław z 26.09.2024 r.
Wyrokiem z dnia 26.09.2024 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Ewa Głowacka), w sprawie o sygn. akt I ACa 992/23 oddalił w apelację banku w zakresie ustalenia nieważności umowy i zmienił wyrok w zakresie ustalenia, że bankowi nie należy się dodatkowe świadczenie ponad zwrot kapitału kredytu oraz zasądzenia w ten sposób, że oddalił powództwo stosując tzw. teorię salda, co wpłynęło na rozstrzygnięcie o kosztach procesu.
Apelacja banku dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 24.06.2022 r. (SSO Ewa Rudkowska – Ząbczyk), w sprawie o sygn. akt XII C 48/19, którym Sąd ustalił, że:
- umowa kredytu denominowanego Własny Kąt Hipoteczny zawarta z PKO BP w czerwcu 2008 r., jest nieważna,
- NIE ISTNIEJE pomiędzy kredytobiorcą a bankiem stosunek prawny, na podstawie którego kredytobiorca byłby zobowiązany do świadczenia na rzecz banku ponad zwrot świadczenia otrzymanego od banku w wykonaniu nieważnej umowy kredytu,
- zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych, a także zwrot kosztów procesu, w tym zwrot kosztów zastępstwa procesowego.
Pozew został wniesiony w styczniu 2019 r., a sprawie odbyło się łącznie siedem rozpraw, w tym jedna w II instancji.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Co ważne – w zakresie ustalenia nieważności umowy kredytu, wyrok stanowi podstawę do rozliczenia stron nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Nadto, skutkiem wyroku jest uwolnienie Klienta Kancelarii od toksycznego kredytu i długu, który był nadal wyższy, aniżeli kwota udzielonego kredytu, pomimo ponad 16 lat spłaty kredytu zaciągniętego na 40 lat.
Ważny jest bilans i interes Klienta na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2008 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 322.813 zł
– kredyt został udzielony na 40 lat
– spłata trwała ponad 16 lat
– spłacono do banku ok. 375.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 540.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 53.000 zł ***
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieistnienie umowy kredytu Własny Kąt Hipoteczny z października 2008 r. zawartej z PKO BP - wyrok SO Legnica z 2.07.2024 r.
Wyrokiem z dnia 2.07.2024 r., Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Joanna Tabor – Wytrykowska), w sprawie o sygn. akt I C 1189/23 ustalił nieistnienie z powodu nieważności umowy kredytu denominowanego Własny Kąt Hipoteczny zawartej w październiku 2008 r. Nadto, Sąd zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W tej sprawie kapitał kredytu został potrącony przed złożeniem pozwu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał na dowolność banku w kształtowaniu świadczeń stron, nieuczciwość klauzuli walutowej, a także brak informacji o ryzyku walutowym – co w efekcie skutkuje nieważnością umowy.
Wyrok jest nieprawomocny.
Pozew został wniesiony w październiku 2023 r., a w sprawie odbyły się dwie rozprawy.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNE nieistnienie umowy kredytu z lutego 2011 r. zawartej z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP) wraz z szerokim ustaleniem - wyrok SO Legnica z 20.06.2024 r.
Kolejny WAŻNY i PRECEDENSOWY wyrok, w którym kolejny sąd w PEŁNI zabezpieczył interesy kredytobiorców, udzielając – w drodze ustalenia – kompleksowej ochrony przed bezprawnymi roszczeniami banku o świadczenia dodatkowe, w związku z nieważnością umowy kredytu.
Bankowi nie należy się nic ponad zwrot kapitału kredytu i wynika to z sentencji wyroku.
Wyrokiem z dnia 20.06.2024 r., Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Adam Mika), w sprawie o sygn. akt I C 1060/23 ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu indeksowanego zawartego z dawnym Nordea Bank Polska.
Nadto, Sąd ustalił, że nie istnieje stosunek prawny na podstawie którego PKO BP S.A. posiada uprawnienie do żądania wynagrodzenia za korzystanie przez powodów ze środków pieniężnych udostępnionych w wykonaniu umowy oraz zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W tej sprawie kapitał kredytu został w znacznej części potrącony przed złożeniem pozwu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał, że podziela w całości zarzuty przedstawione w pozwie i dalszych pismach procesowych, w szczególności podkreślając brak informacji o ryzyku walutowym sprowadzające się do zapewnienia kredytobiorcy o rychłym spadku kursu CHF.
Sąd nie uwzględnił zarzutu zatrzymania podniesionego przez bank powołując się na orzecznictwo TSUE oraz dokonane przed złożeniem pozwu potrącenie kapitału kredytu.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Bank nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku, co skutkowało uprawomocnieniem się wyroku.
Pozew został wniesiony we wrześniu 2023 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Michał Przybylak
aplikant radcowski Adam Pelczar
Przegrana PKO BP - oddalenie pozwu o zwrot kapitału - wyrok SO Świdnica z 19.06.2024 r.
Wyrokiem z dnia 19.06.2024 r., Sąd Okręgowy w Świdnicy (SSO Jacek Szerer), w sprawie o sygn. akt I C 19/22 oddalił pozew PKO BP o zapłatę – zwrot części kapitału kredytu, umorzył postępowanie w zakresie cofniętego pozwu – o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu / waloryzację oraz obciążył bank kosztami procesu.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa o zapłatę waloryzacji, a także podniesiony został zarzut nieistnienia wierzytelności banku o zwrot kapitału kredytu z uwagi na złożone oświadczenie o potrąceniu.
Tłem sprawy był pozew kredytobiorców o ustalenie nieważności umowy kredytu, wskutek którego prawomocnie ustalona została nieważność umowy kredytu zawartej w styczniu 2007 r. z PKO BP:
1. Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 17.11.2022 r. w sprawie o sygn. I C 1819/17, ustalona została nieważność umowy kredytu;
2. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28.12.2023 r. w sprawie o sygn. I ACa 106/23, oddalona została apelacja banku w zakresie ustalenia nieważności umowy.
Niezwłocznie po wydaniu wyroku przez Sąd Apelacyjny, Kancelaria w imieniu Klientów złożyła bankowi oświadczenie o potrąceniu obejmujące wzajemne nienależne świadczenia kredytobiorców i banku.
W kwestii żądanego zwrotu kapitału kredytu, bank – składając pozew jeszcze przed rozstrzygnięciem pozwu kredytobiorców w I instancji, argumentował, że „zabezpiecza” w ten sposób swój interes, gdyby umowa okazała się być nieważna. W kwestii świadczeń dodatkowych (wynagrodzenie / waloryzacja), bank powoływał się na przepisy o bezumownym korzystaniu z rzeczy, a także zmianę siły nabywczej pieniądza oraz wzrost wartości kredytowanej nieruchomości. W tym zakresie, po wielu miesiącach od wydania przez TSUE orzeczeń dotyczących wynagrodzenia i waloryzacji, bank cofnął pozew w tej części.
Na rozprawie, pełnomocnik banku podtrzymał żądanie pozwu w zakresie „skapitalizowanych odsetek”.
Kancelaria argumentowała, że kredytobiorcy rozliczyli kapitał kredytu w drodze potrącenia w pierwszym możliwym czasie po wydaniu prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu. W związku z tym, nie pozostawali w zwłoce, ani w opóźnieniu w zwróceniu bankowi nienależnego świadczenia – kapitału kredytu.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że w całości podziela argumentację zaprezentowaną przez Kancelarię, zarówno w odpowiedzi na pozew, jak i dalszych pismach oraz w ramach ustnego stanowiska przedstawionego na rozprawie.
Co wymaga odnotowania, Sąd na koniec wskazał, że „no to wszystko Państwo wygrali”.
Bank złożył pozew 24.12.2021 r. (data pisma), który wpłynął do sądu 3.01.2022 r. Był to jeden z pierwszych pozwów, gdy po zapowiedziach pełnomocników banków na salach sądowych, banki naprawdę zaczęły pozywać kredytobiorców.
W tym wypadku, Klienci Kancelarii „ośmielili się’ zakwestionować umowę jeszcze w czerwcu 2017 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Przegrana PKO BP - oddalenie pozwu o zwrot kapitału - wyrok SO Legnica z 19.06.2024 r.
Wyrokiem z dnia 19.06.2024 r., Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Zbigniew Juszkiewicz), w sprawie o sygn. akt I C 15/24 oddalił pozew PKO BP o zapłatę – zwrot części kapitału kredytu oraz obciążył bank kosztami procesu.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa o zapłatę waloryzacji, a także podniesiony został zarzut nieistnienia wierzytelności banku o zwrot kapitału kredytu z uwagi na złożone oświadczenie o potrąceniu oraz dopłacenie pozostałej kwoty przez kredytobiorców po prawomocnym wyroku.
Tłem sprawy był pozew kredytobiorców o ustalenie nieważności umowy kredytu, wskutek którego prawomocnie ustalona została nieważność umowy kredytu zawartej w sierpniu 2009 r. z dawnym Nordea Bankiem:
1. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 22.02.2022 r. w sprawie o sygn. I C 233/20, ustalona została nieważność umowy kredytu;
2. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2.03.2023 r. w sprawie o sygn. I ACa 908/22, oddalona została apelacja banku w zakresie ustalenia nieważności umowy.
Niezwłocznie po wydaniu wyroku przez Sąd Apelacyjny, Kancelaria w imieniu Klientów złożyła bankowi oświadczenie o potrąceniu obejmujące wzajemne nienależne świadczenia kredytobiorców i banku.
Nadto, bank został wezwany do wskazania numeru rachunku bankowego, celem dopłacenia brakującej kwoty kapitału kredytu.
Jednakże, pomimo dokonanego potrącenia, bank pozwał kredytobiorców o zwrot części kapitału kredytu oraz waloryzację.
Co wymaga podkreślenia, pozew obejmujący waloryzację, został złożony już po wydaniu wyroku TSUE z 21.06.2023 r. (C-520/21) oraz postanowienia TSUE z 11.12.2023 r. (C756/22). Bank miał zatem wiedzę, że roszczenie o waloryzację mu nie przysługuje. Ostatecznie, po kilku miesiącach, bank cofnął to roszczenie, ale bez zrzeczenia roszczenia. W tym zakresie, Sąd umorzył postępowanie.
W kwestii żądanego zwrotu kapitału kredytu, bank argumentował, że część spłaty kredytobiorców zaliczył na odsetki liczone od wezwania do zwrotu kapitału do złożenia oświadczenia o potrąceniu oraz prowizję.
Na rozprawie, pełnomocnik banku podtrzymał żądanie pozwu, zupełnie nie zważając na fakt rozliczenia / zwrócenia do banku całej kwoty otrzymanej przez kredytobiorców w ramach wypłaty kapitału kredytu.
Kancelaria argumentowała, że kredytobiorcy rozliczyli kapitał kredytu w drodze potrącenia i dopłaty w pierwszym możliwym czasie po wydaniu prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu oraz wskazaniu przez bank rachunku do dokonania dopłaty. W związku z tym, nie pozostawali w zwłoce, ani w opóźnieniu w zwróceniu bankowi nienależnego świadczenia – kapitału kredytu.
W kwestii kwoty prowizji, Kancelaria argumentowała, że była to opłata skredytowana, której bank nie wypłacił kredytobiorcom i nie może domagać się jej zwrotu. W sytuacji skredytowania prowizji (lub innych opłat) bank faktycznie te środki przerzuca „z kieszeni do kieszeni”, a kwota ta jedynie powiększa kwotę kredytu wskazaną w umowie.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że w całości podziela argumentację zaprezentowaną przez Kancelarię, zarówno w odpowiedzi na pozew, jak i dalszych pismach oraz w ramach ustnego stanowiska przedstawionego na rozprawie.
Co wymaga odnotowania, pozew banku Sąd ocenił nie tylko, jako nadużycie prawa, ale jako mający „efekt mrożący i zniechęcający innych kredytobiorców do składania pozwów”.
Bank złożył pozew 14.12.2023 r. (data pisma), który wpłynął do sądu 3.01.2024 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
aplikant radcowski Adam Pelczar
PRAWOMOCNE nieistnienie umowy kredytu z sierpnia 2010 r. zawartej z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP) - wyrok SO Warszawa z 23.05.2024 r.
Wyrokiem z dnia 23.05.2024 r., Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Michał Maj), w sprawie o sygn. akt XXVIII C 22608/22 ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu indeksowanego zawartego z dawnym Nordea Bank Polska. Nadto, Sąd zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
Sprawa dotyczyła umowy z tzw. hybrydą kwoty kredytu określonej w w umowie w CHF z jednoczesnym zastrzeżeniem, że wypłata będzie w kwocie nie wyższej niż wskazana suma PLN.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał, że podziela w całości zarzuty przedstawione w pozwie i dalszych pismach procesowych, w szczególności podkreślając brak informacji o ryzyku walutowym sprowadzające się do zapewnienia kredytobiorcy o rychłym spadku kursu CHF.
Sąd nie uwzględnił zarzut zatrzymania podniesionego przez bank powołując się na orzecznictwo TSUE oraz dokonane przed złożeniem pozwu potrącenie kapitału kredytu.
Pozew został wniesiony w listopadzie 2022 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Na czas trwania postępowania wpłynęło obłożenie Wydziału Frankowego.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Bank nie złożył apelacji.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu z kwietnia 2002 r. zawartej z dawnym Nordea Bank / Bank Komunalny w Gdyni (aktualnie PKO BP) - wyrok SO Wrocław z 15.05.2024 r.
Wyrokiem z dnia 15.05.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Iwona Wysocka), w sprawie o sygn. akt I C 686/19 ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego zawartego z dawnym Nordea Bank Polska / Bank Komunalny S.A. w Gdyni. Nadto, Sąd zasądził dochodzone kwoty wraz z odsetkami od dnia złożenia pozwu. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał na dowolność banku w kształtowaniu świadczeń stron, nieuczciwość klauzuli walutowej, a także brak informacji o ryzyku walutowym.
Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania podniesiony przez bank, ale nie wpłynęło to na rozstrzygnięcie o odsetkach / nie zostały „obcięte”. Można przyjąć, że to zasługa wyroku TSUE z 14.12.2023 r. C-28/22.
Ciekawostką w sprawie jest to, że kredytobiorcy w ramach zwiększenia kwoty kredytu otrzymali aneks do umowy kredytu indeksowane, który opiewał na sumę CHF. W tym czasie, Nordea Bank udzielał już kredytów denominowanych i jak widać dla pracowników banku było to zupełnie obojętne.
Wyrok jest nieprawomocny.
Pozew został wniesiony w czerwcu 2019 r., a w sprawie odbyło się dziewięć rozpraw.
Na czas trwania postępowania wpłynęła pandemia, oczekiwanie na kolejne TSUE, potem wielką uchwałę Sądu Najwyższego, a także przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
