Przegrana Santander Bank Polska - oddalenie pozwu o waloryzację ("urealnienie") kapitału kredytu - wyrok SR Lubin z 16.12.2024 r.
Wyrokiem z dnia 16.12.2024 r., Sąd Rejonowy w Lubinie (SSR Maja Rasała – Talaga), w sprawie o sygn. akt I C 57/24 oddalił pozew Santander Bank Polska o zapłatę z tytułu waloryzacji kapitału kredytu oraz obciążył bank kosztami procesu.
Sprawa wynikła na tle prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu. Po rozliczeniu kapitału kredytu w drodze potrącenia, bank złożył skargę kasacyjną, a także pozwał Klientów Kancelarii o dodatkowe świadczenia ponad kapitał. W toku sporu, bank cofnął powództwo w zakresie wynagrodzenia za korzystanie z kapitału i w ramach modyfikacji pozwu, wniósł o zasądzenie podobnej kwoty, ale z tytułu „urealnienia” kapitału kredytu. Jest to specyficzna terminologia Santander BP, aby ominąć określenie „waloryzacja”.
Bank podtrzymywał swój pozew o waloryzację („urealnienie kapitału kredytu”), pomimo jednoznacznych orzeczeń TSUE i uchwały Sądu Najwyższego.
Po przeprowadzeniu dwóch rozpraw i przesłuchaniu kredytobiorcy, Sąd oddalił pozew banku.
Bank złożył pozew w grudniu 2023 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Przegrana Santander Bank Polska - finał w sprawie nierzetelnej praktyki banku po prawomocnym ustaleniu nieważności umowy kredytu i rozliczeniu kapitału kredytu - wyrok SR Kłodzko z 5.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 5.11.2024 r., Sąd Rejonowy w Kłodzku (SSR Grzegorz Kuriata), w sprawie o sygn. akt I C 718/24 zasądził na rzecz Klientów Kancelarii dochodzoną kwotę stanowiącą nadwyżkę ponad wypłacony kapitał kredytu.
Sprawa wynikła z nierzetelnego zachowania banku, który odmówił dobrowolnej zapłaty po przegranym przez siebie procesie o ważność umowy kredytu (EKSTRALOKUM z z października 2007 r.). Zgodnie z praktyką Kancelarii, niezwłocznie po prawomocnym ustaleniu nieważności umowy przez sąd, przystąpiliśmy do rozliczeń z bankiem, składając oświadczenie o potrąceniu należności Klientów z należnością banku. W związku z tym, że w okresie kilkunastoletniej spłaty kredytu, kredytobiorcy uiścili na rzecz banku w sumie kwotę wyższą aniżeli wypłacił im tytułem kredytu bank, do wyrównania na rzecz Klientów Kancelarii pozostała nadwyżka. Zazwyczaj w takiej sytuacji banki realizują płatności, nie chcąc narazić się na egzekucję komorniczą (gdy świadczenie objęte jest prawomocnym wyrokiem), albo kolejny spór sądowy. Santander Bank Polska zignorował jednak dokonane potrącenie, co wywołało konieczność złożenia w imieniu Klientów nowego pozwu o zapłatę. Bank w ramach odpowiedzi na pozew wywiódł powództwo wzajemne, domagając się zapłaty od Klientów kwoty tytułem waloryzacji kapitału kredytu, a także uznał powództwo co do części kwoty (przewyższającej żądaną waloryzację), w tym zakresie cofnięto pozew. Co istotne, bank nadal nie wyjaśnił, dlaczego odmówił Klientom zapłaty niewątpliwie przysługujących im świadczeń.
Pozew wzajemny banku został wniesiony w sierpniu 2024 r., a więc po wydaniu kluczowego wyroku TSUE w sprawie C-520/21 (15.06.2023 r.), w którym odmówiono bankom prawa do dochodzenia od kredytobiorców dodatkowych rekompensat, wykraczających poza nominalną wysokość wypłaconego kredytu. Także po wydaniu kolejnych orzeczeń, utrzymujących i precyzujących tę linię (post. TSUE z 11.12.2023 r., C-28/22, post. TSUE z 12.01.2024 r. C-488/23, uchwała całego składu Izby Cywilnej SN z 25.04.2024 r., III CZP 25/22) bank wywiódł swoje roszczenia z tytułu waloryzacji.
Sąd uznał roszczenia Klientów Kancelarii w całości za zasadne, umorzył postępowanie w zakresie cofniętego w części powództwa, a także oddalił powództwo banku o waloryzację oraz obciążył bank w całości kosztami procesu.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd Rejonowy wskazał, iż jak najbardziej podziela stanowisko Sądu I i II instancji co do tego, że umowa jest nieważna, a w związku z tym konieczne było rozliczenie nienależnych świadczeń. Roszczenie Klientów Kancelarii określił, jako „absolutnie” zasadne. Sąd Rejonowy wskazał, iż roszczenie zostało określone prawidłowo i podkreślił, że sposób zarachowania kwoty wypłaconej przez bank również na poczet odsetek był zgodny z przepisami prawa.
Powództwo wzajemne banku Sąd uznał zaś za absolutnie niezasadne oraz niesprawiedliwe, wskazując, iż jak najbardziej podziela on stanowisko TSUE i Sądu Najwyższego, zgodnie z którym bank nie może żądać od kredytobiorców jakichkolwiek roszczeń wykraczających poza kapitał wypłaconego kredytu. Sąd podkreślił, iż sankcja wobec banku musi być odstraszająca i bolesna, by przedsiębiorca zmienił swoje nastawienie do konsumentów.
Sporu można było uniknąć, gdyby tylko bank zachował się równie uczciwie jak Klienci Kancelarii i rozliczył się z nienależnych świadczeń niezwłocznie po przegranym przez siebie procesie o ważność umowy kredytu. Tymczasem wygenerowano kolejne zbędne postępowanie, które co prawda zakończyło się nadzwyczaj szybko, ale dlatego, że bank – ponownie – całkowicie nie miał racji.
Pozew został złożony w lipcu 2024 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Adam Pelczar, aplikant radcowski
Nieistnienie umowy kredytu z grudnia 2006 r. zawartej z dawnym BGŻ (aktualnie BNP Paribas BP) wraz z szerokim ustaleniem - wyrok SO Leszno z 26.07.2024 r.
Kolejny WAŻNY i PRECEDENSOWY wyrok, w którym kolejny sąd w PEŁNI zabezpieczył interesy kredytobiorców, udzielając – w drodze ustalenia – kompleksowej ochrony przed bezprawnymi roszczeniami banku o świadczenia dodatkowe, w związku z nieważnością umowy kredytu.
Bankowi nie należy się nic ponad zwrot kapitału kredytu i wynika to z sentencji wyroku.
Wyrokiem z dnia 26.07.2024 r., Sąd Okręgowy w Poznaniu – Wydział Zamiejscowy w Lesznie (SSR del. Przemysław Janowski), w sprawie o sygn. XIII C 1082/23 ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu denominowanego zawartego w grudniu 2006 r. z dawnym Bankiem Gospodarki Żywnościowej.
Nadto, Sąd ustalił, że w związku z nieistnieniem umowy kredytu, powodowie nie mają obowiązku zwrotu na rzecz banku świadczenia nienależnego lub bezpodstawnego wzbogacenia ponad dokonany już przez potrącenie zwrot otrzymanego kapitału kredytu oraz zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W tej sprawie kapitał kredytu został w całości potrącony przed złożeniem pozwu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał, że podziela w całości zarzuty przedstawione w pozwie i dalszych pismach procesowych, w szczególności podkreślając brak informacji o ryzyku walutowym sprowadzające się do zapewnienia kredytobiorcy o stabilności kursu CHF.
Sąd nie uwzględnił zarzutu zatrzymania podniesionego przez bank powołując się na orzecznictwo TSUE oraz dokonane przed złożeniem pozwu potrącenie kapitału kredytu.
Wyrok jest nieprawomocny.
Pozew został wniesiony w listopadzie 2023 r., a w sprawie odbyły się dwie rozprawy.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Michał Przybylak
aplikant radcowski Adam Pelczar
Przegrana PKO BP - oddalenie pozwu o zwrot kapitału - wyrok SO Świdnica z 19.06.2024 r.
Wyrokiem z dnia 19.06.2024 r., Sąd Okręgowy w Świdnicy (SSO Jacek Szerer), w sprawie o sygn. akt I C 19/22 oddalił pozew PKO BP o zapłatę – zwrot części kapitału kredytu, umorzył postępowanie w zakresie cofniętego pozwu – o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu / waloryzację oraz obciążył bank kosztami procesu.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa o zapłatę waloryzacji, a także podniesiony został zarzut nieistnienia wierzytelności banku o zwrot kapitału kredytu z uwagi na złożone oświadczenie o potrąceniu.
Tłem sprawy był pozew kredytobiorców o ustalenie nieważności umowy kredytu, wskutek którego prawomocnie ustalona została nieważność umowy kredytu zawartej w styczniu 2007 r. z PKO BP:
1. Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 17.11.2022 r. w sprawie o sygn. I C 1819/17, ustalona została nieważność umowy kredytu;
2. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28.12.2023 r. w sprawie o sygn. I ACa 106/23, oddalona została apelacja banku w zakresie ustalenia nieważności umowy.
Niezwłocznie po wydaniu wyroku przez Sąd Apelacyjny, Kancelaria w imieniu Klientów złożyła bankowi oświadczenie o potrąceniu obejmujące wzajemne nienależne świadczenia kredytobiorców i banku.
W kwestii żądanego zwrotu kapitału kredytu, bank – składając pozew jeszcze przed rozstrzygnięciem pozwu kredytobiorców w I instancji, argumentował, że „zabezpiecza” w ten sposób swój interes, gdyby umowa okazała się być nieważna. W kwestii świadczeń dodatkowych (wynagrodzenie / waloryzacja), bank powoływał się na przepisy o bezumownym korzystaniu z rzeczy, a także zmianę siły nabywczej pieniądza oraz wzrost wartości kredytowanej nieruchomości. W tym zakresie, po wielu miesiącach od wydania przez TSUE orzeczeń dotyczących wynagrodzenia i waloryzacji, bank cofnął pozew w tej części.
Na rozprawie, pełnomocnik banku podtrzymał żądanie pozwu w zakresie „skapitalizowanych odsetek”.
Kancelaria argumentowała, że kredytobiorcy rozliczyli kapitał kredytu w drodze potrącenia w pierwszym możliwym czasie po wydaniu prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu. W związku z tym, nie pozostawali w zwłoce, ani w opóźnieniu w zwróceniu bankowi nienależnego świadczenia – kapitału kredytu.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że w całości podziela argumentację zaprezentowaną przez Kancelarię, zarówno w odpowiedzi na pozew, jak i dalszych pismach oraz w ramach ustnego stanowiska przedstawionego na rozprawie.
Co wymaga odnotowania, Sąd na koniec wskazał, że „no to wszystko Państwo wygrali”.
Bank złożył pozew 24.12.2021 r. (data pisma), który wpłynął do sądu 3.01.2022 r. Był to jeden z pierwszych pozwów, gdy po zapowiedziach pełnomocników banków na salach sądowych, banki naprawdę zaczęły pozywać kredytobiorców.
W tym wypadku, Klienci Kancelarii „ośmielili się’ zakwestionować umowę jeszcze w czerwcu 2017 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Przegrana PKO BP - oddalenie pozwu o zwrot kapitału - wyrok SO Legnica z 19.06.2024 r.
Wyrokiem z dnia 19.06.2024 r., Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Zbigniew Juszkiewicz), w sprawie o sygn. akt I C 15/24 oddalił pozew PKO BP o zapłatę – zwrot części kapitału kredytu oraz obciążył bank kosztami procesu.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa o zapłatę waloryzacji, a także podniesiony został zarzut nieistnienia wierzytelności banku o zwrot kapitału kredytu z uwagi na złożone oświadczenie o potrąceniu oraz dopłacenie pozostałej kwoty przez kredytobiorców po prawomocnym wyroku.
Tłem sprawy był pozew kredytobiorców o ustalenie nieważności umowy kredytu, wskutek którego prawomocnie ustalona została nieważność umowy kredytu zawartej w sierpniu 2009 r. z dawnym Nordea Bankiem:
1. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 22.02.2022 r. w sprawie o sygn. I C 233/20, ustalona została nieważność umowy kredytu;
2. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2.03.2023 r. w sprawie o sygn. I ACa 908/22, oddalona została apelacja banku w zakresie ustalenia nieważności umowy.
Niezwłocznie po wydaniu wyroku przez Sąd Apelacyjny, Kancelaria w imieniu Klientów złożyła bankowi oświadczenie o potrąceniu obejmujące wzajemne nienależne świadczenia kredytobiorców i banku.
Nadto, bank został wezwany do wskazania numeru rachunku bankowego, celem dopłacenia brakującej kwoty kapitału kredytu.
Jednakże, pomimo dokonanego potrącenia, bank pozwał kredytobiorców o zwrot części kapitału kredytu oraz waloryzację.
Co wymaga podkreślenia, pozew obejmujący waloryzację, został złożony już po wydaniu wyroku TSUE z 21.06.2023 r. (C-520/21) oraz postanowienia TSUE z 11.12.2023 r. (C756/22). Bank miał zatem wiedzę, że roszczenie o waloryzację mu nie przysługuje. Ostatecznie, po kilku miesiącach, bank cofnął to roszczenie, ale bez zrzeczenia roszczenia. W tym zakresie, Sąd umorzył postępowanie.
W kwestii żądanego zwrotu kapitału kredytu, bank argumentował, że część spłaty kredytobiorców zaliczył na odsetki liczone od wezwania do zwrotu kapitału do złożenia oświadczenia o potrąceniu oraz prowizję.
Na rozprawie, pełnomocnik banku podtrzymał żądanie pozwu, zupełnie nie zważając na fakt rozliczenia / zwrócenia do banku całej kwoty otrzymanej przez kredytobiorców w ramach wypłaty kapitału kredytu.
Kancelaria argumentowała, że kredytobiorcy rozliczyli kapitał kredytu w drodze potrącenia i dopłaty w pierwszym możliwym czasie po wydaniu prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu oraz wskazaniu przez bank rachunku do dokonania dopłaty. W związku z tym, nie pozostawali w zwłoce, ani w opóźnieniu w zwróceniu bankowi nienależnego świadczenia – kapitału kredytu.
W kwestii kwoty prowizji, Kancelaria argumentowała, że była to opłata skredytowana, której bank nie wypłacił kredytobiorcom i nie może domagać się jej zwrotu. W sytuacji skredytowania prowizji (lub innych opłat) bank faktycznie te środki przerzuca „z kieszeni do kieszeni”, a kwota ta jedynie powiększa kwotę kredytu wskazaną w umowie.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że w całości podziela argumentację zaprezentowaną przez Kancelarię, zarówno w odpowiedzi na pozew, jak i dalszych pismach oraz w ramach ustnego stanowiska przedstawionego na rozprawie.
Co wymaga odnotowania, pozew banku Sąd ocenił nie tylko, jako nadużycie prawa, ale jako mający „efekt mrożący i zniechęcający innych kredytobiorców do składania pozwów”.
Bank złożył pozew 14.12.2023 r. (data pisma), który wpłynął do sądu 3.01.2024 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
aplikant radcowski Adam Pelczar
Przegrana Santander Consumer Bank, czyli podwójny finał w sprawie nierzetelnej praktyki banku - wyrok SR Wrocław - Krzyki z 18.06.2024 r.
W ostatnim czasie informowaliśmy o kolejnym sukcesie Klienta Kancelarii (wyrok SO Wrocław z dnia 10.06.2024 r., sygn. XII C 410/24 – przegrana Santander Consumer Bank). Była to już trzecia wygrana naszego Klienta z tym bankiem, licząc dwa zapadłe wcześniej korzystne dla kredytobiorcy wyroki, gdzie finalnie ustalono nieważność umowy kredytu (wyrok SO we Wrocławiu z dnia 25.09.2020 r., sygn. XII C 691/18 i wyrok SA we Wrocławiu z dnia 29.12.2022 r., sygn. I ACa 101/21).
Okazuje się, że jednak do czterech razy sztuka, ponieważ Santander Consumer Bank doczekał się kolejnej przegranej (wyrok SR dla Wrocławia-Krzyków z 18.06.2024 r., II C 1543/23).
Jak już sygnalizowaliśmy, sprawa wynikła z nierzetelnego zachowania banku, który odmówił dobrowolnej zapłaty po przegranym przez siebie procesie o ważność umowy kredytu. Zgodnie z praktyką Kancelarii, niezwłocznie po prawomocnym ustaleniu nieważności umowy przez sąd, przystąpiliśmy do rozliczeń z bankiem, składając oświadczenie o potrąceniu należności Klienta z należnością banku. W związku z tym, że w okresie kilkunastoletniej spłaty kredytu, nasz Klient uiścił na rzecz banku w sumie kwotę wyższą aniżeli wypłacił mu tytułem kredytu bank, do wyrównania na rzecz Klienta pozostała nadwyżka. Zazwyczaj w takiej sytuacji banki realizują płatności, nie chcąc narazić się na egzekucję komorniczą (gdy świadczenie objęte jest prawomocnym wyrokiem) albo kolejny spór sądowy. Santander Consumer Bank zignorował jednak dokonane potrącenie, co wywołało konieczność złożenia w imieniu Klienta nowego pozwu o zapłatę. Bank w sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty wywiódł powództwo wzajemne, domagając się zapłaty od Klienta tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału lub kwoty tytułem waloryzacji kapitału kredytu. Co istotne, bank nadal nie wyjaśnił, dlaczego odmówił Klientowi zapłaty niewątpliwie przysługujących mu świadczeń.
Zachowanie banku wymusiło na Kliencie konieczność zaangażowania się w kolejny spór sądowy, ponieważ w związku z powództwem wzajemnym postępowania musiały zostać rozłączone: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków (II C 1543/23) rozpatrywał żądanie Klienta, a Sąd Okręgowy we Wrocławiu (XII C 410/24) żądanie banku.
Sprzeciw banku został wniesiony pod koniec września 2023 r., a więc po wydaniu kluczowego wyroku TSUE w sprawie C-520/21 (15.06.2023 r.), w którym odmówiono bankom prawa do dochodzenia od kredytobiorców dodatkowych rekompensat, wykraczających poza nominalną wysokość wypłaconego kredytu. Także po wydaniu kolejnych orzeczeń, utrzymujących i precyzujących tę linię (post. TSUE z 11.12.2023 r., C-28/22, post. TSUE z 12.01.2024 r. C-488/23, uchwała całego składu Izby Cywilnej SN z 25.04.2024 r., III CZP 25/22) bank podtrzymywał swoje roszczenia. Sąd Okręgowy we Wrocławiu w wyroku z dnia 10.06.2024 r. uznał roszczenia Santander Consumer Bank za oczywiście bezzasadne, oddalił jego powództwo w całości i zasądził od banku na rzecz Klienta koszty procesu.
Bank przegrał także w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Rejonowym. Tutaj, sąd w wyroku z dnia 18.06.2024 r. (II C 1543/23) uznał, że roszczenie Klienta o zapłatę kwoty stanowiącej nadwyżkę po potrąceniu było oczywiście uzasadnione, a bank musi zapłacić tę kwotę z odsetkami i kosztami procesu.
Obu tych postępowań można było uniknąć, gdyby tylko bank zachował się równie uczciwie jak Klient Kancelarii i rozliczył się z nienależnych świadczeń niezwłocznie po przegranym przez siebie procesie o ważność umowy kredytu. Tymczasem wygenerowano dwa zbędne postępowania, które co prawda zakończyły się nadzwyczaj szybko, ale dlatego, że bank – ponownie – całkowicie nie miał racji.
Sprawę prowadzą:
Michał Przybylak, radca prawny
Adam Pelczar, aplikant radcowski
Przegrana Santander Consumer Bank - oddalenie pozwu o waloryzację kapitału kredytu - wyrok SO Wrocław z 10.06.2024 r.
Wyrokiem z dnia 10.06.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSR del. Adrian Paluch), w sprawie o sygn. akt XII C 410/24 oddalił pozew Santander Consumer Bank o zapłatę waloryzacji kapitału kredytu oraz obciążył bank kosztami procesu.
Sprawa wynikła na tle prawomocnego wyroku ustalającego nieważność umowy kredytu. Po rozliczeniu kapitału kredytu w drodze potrącenia, bank odmówił zwrotu nadwyżki na rzecz Klienta Kancelarii, co skutkowało złożeniem do Sądu Rejonowego pozwu o zapłatę w postępowaniu uproszczonym. Po wydaniu nakazu zapłaty, bank w ramach sprzeciwu wniósł pozew wzajemny (niedopuszczalny w tym trybie, sic!). W efekcie, powództwo wzajemne banku zostało wyłączone do osobnego postępowania i przekazane do Sądu Okręgowego z uwagi na kwotę roszczenia.
Bank podtrzymywał pozew o waloryzację pomimo jednoznacznych orzeczeń TSUE i uchwały Sądu Najwyższego.
Po przeprowadzeniu jednej rozprawy, Sąd oddalił pozew banku.
Bank złożył pozew wzajemny we wrześniu 2023 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Michał Przybylak
aplikant radcowski Adam Pelczar
PRAWOMOCNY wyrok z pełną ochroną kredytobiorców w związku z przesłankową nieważnością spłaconej umowy kredytu EKSTRALOKUM z kwietnia 2008 r. dawnego Kredyt Bank (aktualnie Santander Bank Polska) - wyrok SR Lubin z 26.03.2024 r.
Kancelaria uzyskała kolejny wyrok z pełną ochroną kredytobiorców na gruncie SPŁACONEJ umowy kredytu !
To prawdopodobnie dopiero drugie takie rozstrzygnięcie w Polsce (pierwsze uzyskaliśmy w SO Wrocław 12.01.2024 r.).
W sentencji wyroku Sądu ustalił, że nie istnieje stosunek prawny, ani prawo – na podstawie którego kredytobiorcy byliby zobowiązani do świadczenia na rzecz banku ponad zwrot świadczenia otrzymanego od banku w wykonaniu nieważnej umowy kredytu. Zatem, Sąd dostrzegł interes prawny w udzieleniu KOMPLEKSOWEJ OCHRONY na rzecz Klientów Kancelarii i to na gruncie spłaconej przedterminowo w 2022 r. umowy kredytu.
Wyrokiem z dnia 26.03.2024 r., Sąd Rejonowy w Lubinie (SSR Anna Lisiecka), w sprawie o sygn. akt I C 870/23 stwierdził przesłankowo nieważność umowy kredytu indeksowanego typu EKSTRALOKUM zawartej w kwietniu 2008 r. W związku z tym, Sąd zasądził również dochodzone pozwem kwoty (stanowiące nadwyżkę ponad wypłacony kapitał kredytu) wraz z odsetkami od dnia wezwania przedsądowego.
Dodatkowo, Sąd ustalił, że nie istnieje stosunek prawny, ani prawo – na podstawie którego kredytobiorcy byliby zobowiązani do świadczenia na rzecz banku ponad zwrot świadczenia otrzymanego od banku w wykonaniu nieważnej umowy kredytu (ponad zwrot kwoty kapitału kredytu).
Sąd w PEŁNI zabezpieczył interesy kredytobiorców, udzielając – w drodze ustalenia – kompleksowej ochrony przed bezprawnymi roszczeniami banku o zapłatę dodatkowych świadczeń, w związku z przesłankową nieważnością spłaconej umowy kredytu. Bankowi nie należy się NIC, poza zwrotem kwoty kapitału kredytu i wynika to z sentencji wyroku.
W efekcie, uzyskany wyrok eliminuje niepewność co do istnienia innego stosunku prawnego, będącego źródłem innych świadczeń na rzecz banku, aniżeli zwrot rzeczywiście dokonanych nienależnie świadczeń pieniężnych w wykonaniu nieważnej umowy. Jednym słowem, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego z 1964 r., strony mają sobie zwrócić to, co sobie świadczyły i NIC WIĘCEJ, a bankowi NIE NALEŻY SIĘ ŻADNE DODATKOWE ŚWIADCZENIE. Wyrok stanowi wyraz wypełnienia celów Dyrektywy 93/13 i usuwa niepewność po stronie kredytobiorców co do zakresu rozliczeń z bankiem wskutek nieważności umowy kredytu.
Przesłankową nieważność umowy, Sąd uzasadnił sprzecznością umowy z zasadą swobody umów. Sąd wskazał też na nieuczciwość klauzuli przeliczeniowej oraz niewypełnienie przez bank obowiązków informacyjnych w zakresie ryzyka walutowego. Dodatkowo, Sąd zwrócił uwagę na nieprecyzyjność umowy w określeniu rodzaju kredytu (umowy EKSTRALOKUM używają zamiennie określenia waloryzowany / denominowany).
Pozew został wniesiony w czerwcu 2023 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Apelacja banku została w całości oddalona wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 24.10.2024 r., sygn. akt II Ca 542/24.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu z sierpnia 2007 r. dawnego GE Money Bank (aktualnie Bank BPH) - wyrok SO Wrocław z 11.03.2024 r.
Wyrokiem z dnia 11.03.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSR del. Agnieszka Łężna), w sprawie o sygn. akt I C 691/20 ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego zawartej w sierpniu 2007 r. Nadto, Sąd zasądził dochodzone pozwem kwoty wraz z odsetkami od dnia złożenia pozwu.
Pozew został wniesiony w maju 2020 r., a w sprawie odbyły się dwie rozprawy.
Na czas trwania postępowania wpłynęła pandemia, czas zawieszenia postępowania z uwagi na zapowiedzianą uchwałę SN (III CZP 11/21), a także rozbudowana linia obrony banku oraz przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków zawnioskowanych przez bank.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał, że podziela zarzuty podniesione przez Kancelarię, brak jest możliwości dzielenia klauzuli par. 17 poprzez obcięcie marży. Kluczową zaś przyczyną nieważności umowy jest ryzyko walutowe, którym jednostronnie i w całości zostali obciążeni kredytobiorcy.
Wyrok jest nieprawomocny.
W czasie trwania sporu, Klienci Kancelarii zostali również pozwani przez bank – w sprawie złożono obszerną odpowiedź na pozew i oczekujemy na sprawiedliwe rozstrzygnięcie.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Przegrana Banku BPH - oddalenie pozwu o zwrot kapitału - wyrok SO Świdnica z 28.02.2024 r.
Wyrokiem z dnia 28.02.2024 r., Sąd Okręgowy w Świdnicy (SSO Donata Nowocień – Pluta), w sprawie o sygn. akt I C 1776/22 oddalił pozew Banku BPH o zapłatę – zwrot kapitału kredytu, a także umorzył postępowanie w zakresie cofniętego powództwa – zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z kapitału oraz obciążył bank kosztami procesu.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, a także podniesiony został zarzut potrącenia wierzytelności banku o zwrot kapitału kredytu.
Po złożeniu odpowiedzi na pozew, postępowanie zostało zawieszone do czasu prawomocnego zakończenia sporu p-ko bankowi.
Tłem sprawy był pozew kredytobiorców o ustalenie nieważności umowy kredytu, wskutek którego prawomocnie ustalona została nieważność umowy kredytu zawartej w 2006 r. z dawnym GE Money Bank:
1. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 10.10.2022 r. w sprawie o sygn. I C 1939/19, ustalona została nieważność umowy kredytu;
2. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 3.10.2023 r. w sprawie o sygn. I ACa 2366/22, oddalona została apelacja banku w zakresie ustalenia nieważności umowy.
Niezwłocznie po wydaniu wyroku przez Sąd Apelacyjny, Kancelaria w imieniu Klientów złożyła bankowi oświadczenie o potrąceniu obejmujące wzajemne nienależne świadczenia kredytobiorców i banku.
Jednakże, pomimo dokonanego potrącenia, bank jedynie cofnął żądanie zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z kapitału i w tym zakresie postępowanie zostało umorzone.
Na rozprawie, pełnomocnik banku podtrzymał żądanie pozwu o zwrot kapitału, zupełnie nie zważając na fakt rozliczenia / zwrócenia do banku całej kwoty otrzymanej przez kredytobiorców w ramach wypłaty kapitału kredytu.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że w całości podziela argumentację zaprezentowaną przez Kancelarię, zarówno w odpowiedzi na pozew, jak i dalszych pismach oraz w ramach ustnego stanowiska przedstawionego na rozprawie.
Bank złożył pozew w październiku 2022 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
