Kolejny wyrok z pełną ochroną kredytobiorcy + nieważność umowy kredytu Multiplan z października 2008 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 16.05.2023 r.
Kolejny WAŻNY i PRECEDENSOWY wyrok, w którym kolejny sąd w PEŁNI zabezpieczył interesy kredytobiorcy, udzielając – w drodze ustalenia – kompleksowej ochrony przed bezprawnymi roszczeniami banku o tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, w związku z nieważnością umowy kredytu.
Bankowi nie należy się NIC, poza zwrotem kwoty kapitału kredytu i wynika to z sentencji wyroku.
Ten wyrok cieszy, zwłaszcza, że to kolejne takie rozstrzygnięcie we wrocławskim Sądzie Okręgowym wydane na rzecz Klienta Kancelarii.
Wyrokiem z dnia 16.05.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Ewa Rudkowska – Ząbczyk), w sprawie o sygn. akt 433/20 ustalił, że:
- umowa kredytu indeksowanego do CHF typu „Multiplan” zawarta z dawnym BRE Bank w październiku 2008 r., jest NIEWAŻNA,
- NIE ISTNIEJE pomiędzy kredytobiorcą a bankiem stosunek prawny, na podstawie którego kredytobiorca byłby zobowiązany do świadczenia na rzecz banku ponad zwrot świadczenia otrzymanego od banku w wykonaniu nieważnej umowy kredytu,
- zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych, a także zwrot kosztów procesu, w tym zwrot kosztów zastępstwa procesowego.
Istotne w sprawie jest to, że Sąd ponownie dostrzegł potrzebę udzielenia KOMPLEKSOWEJ OCHRONY na rzecz Klienta Kancelarii i uwzględnił powództwo ustalające w zakresie w jakim zostało ono rozszerzone w listopadzie 2021 r., gdy Kancelaria powzięła wiedzę o składanych przez banki pozwach o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału i zwrot kapitału.
W efekcie, uzyskany wyrok eliminuje niepewność co do istnienia innego stosunku prawnego, będącego źródłem innych świadczeń stron, aniżeli zwrot rzeczywiście dokonanych nienależnie świadczeń pieniężnych w wykonaniu nieważnej umowy. Jednym słowem, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego z 1964 r., strony mają sobie zwrócić to, co sobie świadczyły i NIC WIĘCEJ, a bankowi NIE NALEŻY SIĘ ŻADNE DODATKOWE ŚWIADCZENIE.
Tym samym, wyrok stanowi wyraz wypełnienia celów Dyrektywy 93/13 i usuwa niepewność po stronie kredytobiorcy co do zakresu rozliczeń z bankiem wskutek ustalenia nieważności umowy kredytu.
Co wymaga zauważenia, nadal wyrok jest odosobniony (w takiej formule uzyskany przez Kancelarię dopiero po raz jedenasty), gdyż sądy co do zasady nie dostrzegają potrzeby udzielenia takiej ochrony w sytuacji, gdy bank jeszcze nie pozwał kredytobiorców i oddalają powództwo w tym szerszym zakresie, ustalając oczywiście nieważność umowy.
Pozew został wniesiony w kwietniu 2020 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Przegrana mBank - oddalenie pozwu banku w sprawie "obronnej" - wyrok SO Wrocław z 7.03.2023 r.
Oddalenie pozwu mBank w związku z nieważnością umowy kredytu MultiPlan zawartej z d. BRE Bank (aktualnie mBank) w październiku 2008 r., a także nieważnością umowy o spłatę długu.
Wyrokiem z dnia 7.03.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Katarzyna Adamska), w sprawie o sygn. akt I C 26/20 oddalił pozew mBank wniesiony przeciwko Klientom Kancelarii, a także obciążył bank kosztami procesu.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa.
Tłem sprawy była sytuacja losowa kredytobiorców (utrata pracy przez oboje kredytobiorców), która skutkowała zaprzestaniem spłaty kredytu. Po szeroko zakrojonej windykacji banku, wypowiedzeniu umowy kredytu, kredytobiorcy kierowani strachem przed komornikiem i utratą mieszkania, podpisali z bankiem umowę o spłatę długu. Umowa ta opiewała na kwotę znacznie wyższą niż udzielony 6 lat wcześniej kredyt „frankowy”, który miał być tani i bezpieczny. Dodatkowo, w międzyczasie, bank uzyskał też odszkodowanie z polisy powiązanej z kredytem, ale jak się okazało w toku sporu, w żaden sposób nie zaliczył tego na dług.
W sporze, bank twierdził, że w związku z umową o spłatę długu z 2014 r., kredytobiorcom został udzielony zupełnie nowy kredyt i to „niefrankowy”. Natomiast umowa z 2014 r. wprost odwoływała się do pierwotnej umowy z 2008 r. i zastrzegała, że nie stanowi odnowienia długu (nowacji). Bank podtrzymując swoje żądanie i jego podstawy, wskazał jakoby doszło do użycia „niefortunnych” określeń w umowie z 2014 r., a także pisemnym stanowisku procesowym. Ups…
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że uzasadniony był zarzut nieważności umowy kredytu zawartej w 2008 r. wynikły na gruncie zawartych w umowie klauzul niedozwolonych i braku informacji o ryzyku walutowym. Konsekwencją tego, było podzielenie przez Sąd zarzutu w przedmiocie braku podstaw do dochodzenia przez bank roszczeń w oparciu o umowę o spłatę długu zawartej w 2014 r., której kauzą była umowa kredytu z 2008 r. Skoro zaś umowa kredytu z 2008 r. jest nieważna, to w oparciu o nią nie mogło powstać „inne” zobowiązanie dochodzone przez bank.
Bank złożył pozew w kwietniu 2019 r.
Wskutek pozwu, został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przez Sąd Okręgowy w Łodzi. Z powodu uwzględnienia zarzutu niewłaściwości miejscowej podniesionego w ramach sprzeciwu od nakazu zapłaty, sprawa została przekazana do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu mPlan z maja 2006 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 2.02.2023 r.
Nieważność umowy kredytu „mPlan” d. BRE Bank (aktualnie mBank) zawartej w maju 2006 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 2.02.2023 r.
Wyrokiem z dnia 2.02.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Łukasz Solecki), w sprawie o sygn. akt I C 443/20 ustalił, że umowa kredytu „mPlan” indeksowanego do CHF, zawarta z dawnym BRE Bank (obecnie mBank) jest NIEWAŻNA i zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Sprawa dotyczyła umowy tzw. „starego portfela” mBank z dowolnie ustalanym oprocentowaniem.
Pozew został wniesiony w kwietniu 2020 r.
Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym i jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieważność umowy kredytu multiPlan z lutego 2010 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 18.01.2023 r.
Nieważność umowy kredytu zawartej z d. BRE Bank (aktualnie mBank) w lutym 2010 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 18.01.2023 r.
Wyrokiem z dnia 18.01.2023 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Dominika Romanowska), w sprawie o sygn. akt I C 1503/21 ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do CHF typu MultiPlan, zawarta z dawnym BRE Bank (obecnie mBank) jest NIEWAŻNA i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym.
Sąd podzielił w całości zarzuty przedstawione przez Kancelarię.
Kolejny raz, bezzasadna okazała się linia obrony banku, w tej sprawie oparta przede wszystkim na tym, że umowa została zawarta po nowelizacji art. 358 kodeksu cywilnego (przeliczanie świadczeń kursem średnim NBP).
Pozew został wniesiony w styczniu 2018 r., a sprawa pierwotnie toczyła się przed Sądem Rejonowym, tylko o zapłatę („nadpłaty”).
Kancelaria przystąpiła do sprawy w sierpniu 2021 r. doprowadzając do istotnej modyfikacji powództwa, która skutkowała uzyskaniem wyroku ustalającego i zasądzającego.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieistnienie umowy kredytu multiPlan z czerwca 2008 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 23.12.2022 r.
Nieistnienie umowy kredytu „MultiPlan” zawartej z d. BRE Bank (aktualnie mBank) w czerwcu 2008 r., z uwagi na jej nieważność – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 23.12.2022 r.
Wyrokiem z dnia 23.12.2022 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska), w sprawie o sygn. akt I C 1588/20 ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu typu „MultiPlan” indeksowanego do CHF zawartej z dawnym BRE Bank (obecnie mBank S.A.), z powodu jej nieważności i zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Pozew został wniesiony w listopadzie 2020 r.
Wyrok jest nieprawomocny i zapadł na posiedzeniu niejawnym.
Wyrok cieszy tym bardziej, że jeszcze latem br. Sąd w tym samym składzie „tylko” odfrankowił podobną umowę typu 'mPlan” i w związku z tym Kancelaria złożyła apelację. Nie można wykluczyć, że argumentacja zawarta w apelacji sporządzonej przez Kancelarię, tudzież kolejne orzeczenia TSUE z 8.09.2022 r. wpłynęły na tę pozytywną zmianę poglądów.
Propozycja „ugody” proponowana przez mBank - komentarz Kancelarii.
mBank rozpoczął proces wysyłania do wszystkich kredytobiorców propozycji ugody. Jest to niezależne od tego, czy kredytobiorca złożył pozew, czy nie. Jest to również nienależne od tego, czy kredytobiorca został już pozwany przez bank o zwrot kapitału i tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału.
(1)
Propozycje kierowane do kredytobiorców różnią się tylko kwotami tzw. „umorzenia”, co wynika z kilku parametrów wziętych przez mBank pod uwagę: kwota kredytu, kurs CHF po jakim został wypłacony (mający wprost przełożenie na aktualne saldo zadłużenia), okres spłaty, dotychczasowa łączna suma spłat (niezależnie od waluty spłaty PLN / CHF po aneksie), a także ewentualnie suma nadpłaconych przedterminowo kwot (wcześniejsza spłata, ponad wymagalne miesięczne raty).
Cały proces odbywa się z pominięciem pełnomocnika (Kancelarii), a przesyłki Klienci otrzymają (otrzymali) poprzez bankowość elektroniczną, albo w formie papierowej (pocztą), tudzież telefonicznie.
Główny akcent propozycji mBank kładzie na tzw. kwotę umorzenia, czyli zmniejszenie aktualnego salda zadłużenia. Do tego, bank przedstawia tabelki z własnymi, nieweryfikowalnymi wyliczeniami, a także pakiet informacyjny o skutkach ugody (w ramach obowiązków informacyjnych) oraz m.in. wzór oświadczenia o cofnięciu pozwu (do samodzielnego wypełnienia przez kredytobiorcę – musiałabym użyć tu bardzo brzydkiego określenia na takie podsuwanie „papierów” – bank ma po prostu tupet i głęboko wszelkie zasady, pomijając przy tym pełnomocnika prowadzącego spór sądowy).
Głównym założeniem propozycji banku, jest wsteczne przekształcenie kredytu frankowego ze stawką Libor (aktualnie Saron) w kredyt złotowy oparty o Wibor. Nie ma mowy o uznaniu zarzutu nieważności umowy, czy też „nadpłacie” na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat spłaty kredytu.
Bank uwypuklając kwotę umorzenia, nie wspomina zupełnie o bilansie rozliczeń stron umowy kredytu na gruncie kwoty wypłaconego kredytu i sumy otrzymanych spłat.
Bank nie wyjaśnia również, w jaki sposób zostało wyliczone saldo zadłużenia, kwota umorzenia oraz jakie parametry przyjął do przedstawianych wyliczeń. Co więcej, bank nie wskazuje w swojej propozycji, że kwota umorzenia w rozumieniu przepisów podatkowych (w przypadku zawarcia ugody pozasądowej), będzie niosła obowiązek zapłaty podatku dochodowego (kwota umorzenia stanowi wówczas przychód dla kredytobiorcy).
To wszystko powoduje, że dla niezorientowanej osoby, której uwaga została skupiona na kwocie umorzenia, umyka ocena skutków finansowych takiej propozycji. Przede wszystkim, w propozycji brak jest informacji o całkowitym koszcie kredytu na przestrzeni całego okresu kredytowania, czyli ile to będzie łącznie kosztowało kredytobiorcę.
(2)
Zasadą jest, że ugoda ma nieść dla stron wzajemne ustępstwa.
Zapoznałam się z nową propozycją mBank, którą otrzymałam od jednego z Klientów Kancelarii, pozostającego w sporze od 2019 r., a także pozwanego w bieżącym roku przez mBank.
Od czasu, gdy propozycje ugód pojawiły się ze strony banków, przyjęłam zasadę, że nikogo nie namawiam do ugody z bankiem, ale też nikogo od takiej ugody nie odwodzę. Każdy podejmuje takie decyzje samodzielnie. Takie podejście wynika z tego, że po pierwszych próbach uzyskania dodatkowych informacji z banku, dowiedziałam się, że propozycje banków są nienegocjowalne i opierają się o szablon stworzony przez bank. Natomiast wyliczenia są nieweryfikowalne z uwagi na brak dostępu do plików źródłowych, celem dokonania analizy zadanych formuł i parametrów. Próba analizy tabelek (w formie wydruku, czy pliku PDF), pozwala jednak na wyciągnięcie pewnych wniosków i zrozumienie, dlaczego bank kładzie nacisk na kwotę umorzenia i poprzez propozycje ugodowe zmierza do budowania portfela kredytów złotowych opartych o Wibor (każdy zapewne wie, co przeżywają kredytobiorcy złotowi).
(3)
Analizując propozycję na konkretnym przykładzie Klienta Kancelarii doszłam do wniosku, że propozycja ugodowa jest dwukrotnie droższym rozwiązaniem, aniżeli zapłata tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału (przyjmując hipotetycznie i na potrzeby niniejszej informacji, że bankom takie wynagrodzenie się należy).
W tej konkretnej sprawie są następujące parametry / kwoty zaokrągliłam do pełnego PLN / CHF (każdy może tu podstawić własne dane):
Umowa z początku 2008 r. (spłata trwa 15 lat)
Kwota kredytu (kapitał) – 340.000 zł (po wypłacie 154.600 CHF)
Okres spłaty – 30 lat (360 miesięcy)
Suma spłat do chwili obecnej – 350.000 zł (kapitał nadpłacony o 10.000 zł) / kredytobiorca nie dokonywał przedterminowych nadpłat, nie korzystał z żadnych wakacji, a kredyt jest spłacany standardowo i terminowo
Aktualne saldo zadłużenia wg banku – 365.000 zł (77.700 CHF)
Proponowana przez bank kwota umorzenia – 100.000 zł
W efekcie, przyjęcia propozycji – kredytobiorca będzie przez najbliższe 15 lat spłacał „nowy kredyt” w wysokości 265.000 zł plus odsetki oparte o stawkę Wibor. Dotychczas zaś do banku zapłacił już więcej, aniżeli otrzymał kredytu, a jest dopiero w połowie okresu kredytowania. Dodatkowo, nikt nie jest w stanie wskazać, jak będzie się zachowywał Wibor i co zastąpi ten wskaźnik.
Na dzisiaj, symulując łączny koszt takiego kredytu (uśredniając oprocentowanie Wibor + marża dla kredytów złotowych = 7%), daje to sumę po 30 latach: 350.000 zł (to, co zostało już zapłacone) + 265.000 zł (kapitał do spłaty) + ok. 170.000 zł (odsetki przez kolejne 15 lat) = 785.000 zł.
Przypomnieć zaś trzeba, że kredyt został wypłacony w kwocie 340.000 zł.
W tej sprawie, kredytobiorca został pozwany przez bank o zwrot kapitału (340.000 zł) i tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału (bank wyliczył je w różnych wariantach na kwotę 133.000 zł).
Abstrahując, czy bankowi takie wynagrodzenie za korzystanie z kapitału należy się, czy nie – wychodzi na to, że propozycja „ugody” jest rozwiązaniem znacznie mniej korzystnym, aniżeli bank zażądał w złożonym pozwie.
Po 15 latach od wypłaty kredytu, bank składając własny pozew, żąda zapłaty:
340.000 zł (kapitał) + 133.000 zł (tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału) = 473.000 zł
Natomiast w ramach ugody, bank proponuje zapłatę:
350.000 zł (dotychczasowe spłaty) + 265.000 zł (kapitał pozostający do spłaty po odjęciu „umorzenia”) = 615.000 zł (przyjmując całkowitą spłatę w chwili zawarcia ugody, bo inaczej trzeba do tego doliczyć odsetki ok. 170.000 zł).
W związku z powyższym, dokonałam samodzielnego przeliczenia opisywanego przypadku wg rekomendacji KNF (przeliczenie tego kredytu, jakby od początku był kredytem złotowym opartym o stawkę Wibor). Okazało się, że saldo zadłużenia wyniosłoby 190.000 zł, czyli kwota tzw. „umorzenia” powinna wynieść 175.000 zł (bank wyliczył umorzenie na sumę 100.000 zł).
Ocenę i wnioski pozostawiam Państwu.
Wygrana Klienta Kancelarii przed Sądem Najwyższym w sprawie przeciwko mBank (umowa kredytu typu mPlan z 2003 r.) - postanowienie SN z 13.12.2022 r.
13.12.2022 r. w sprawie I CSK 3808/22 – Sąd Najwyższy odmawia przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej mBanku.
Umowa kredytu ostatecznie nieważna:
(1) Wyrok Sądu I instancji – 21.02.2020 r. (XII C 1903/18), wydany wskutek pozwu złożonego w kwietniu 2017 r.
(2) Wyrok Sądu II instancji – 17.01.2022 r. (I ACa 301/21), wydany wskutek apelacji banku, która została w całości oddalona.
(3) Wykreślenie hipoteki już nastąpiło w oparciu o wyrok ustalający i przygotowany przez Kancelarię wniosek.
(4) Wskutek czynności podjętych przez Kancelarię po uzyskaniu wyroku sądu II instancji – proces rozliczania z bankiem wzajemnych nienależnych świadczeń został zakończony, a kredyt zniknął z rachunku bankowego i uległ wyksięgowaniu z systemu banku.
Sprawę prowadzili:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu multiPlan z marca 2007 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SA Wrocław z 7.11.2022 r.
Prawomocna NIEWAŻNOŚĆ w sprawie p-ko mBank (Umowa kredytu multiPlan z marca 2007 r.) – kolejna wygrana Klientów Kancelarii w Sądzie Apelacyjnym we Wrocławiu.
Wyrokiem z dnia 7.11.2022 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Wojciech Damaszko), w sprawie o sygn. akt I ACa 587/22 oddalił w całości apelację mBank od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu XII Wydział Cywilny (SSO Krzysztof Rudnicki) z dnia 28.01.2022 r., sygn. akt XII C 620/20 i zasądził od banku zwrot kosztów postępowania apelacyjnego.
Zatem, umowa kredytu jest nieważna, a kredytobiorcy zostali uwolnieni od toksycznego produktu i długu.
Wyrokiem Sądu I instancji ustalone zostało w sentencji, że Umowa kredytu MULTIPLAN zawarta w marcu 2007 r. z ówczesnym BRE Bank (aktualnie mBank) – jest nieważna. Co do roszczeń pieniężnych, Sąd zastosował teorię dwóch kondykcji i zasądził wszystkie dochodzone kwoty.
Wyrok zapadł po dwóch rozprawach, po niespełna 7 miesiącach postępowania w II instancji.
WYROK JEST PRAWOMOCNY.
Pozew został złożony w czerwcu 2020 r.
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia kapitału kredytu (zwrotu świadczenia wzajemnego), a także uzyskania kwitu mazalnego na potrzeby wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka-Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu mPlan z września 2005 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SA Wrocław z 13.09.2022 r.
Prawomocna NIEWAŻNOŚĆ w sprawie p-ko mBank S.A. (Umowa kredytu mPlan – tzw. stary portfel, waloryzowany z września 2005 r., dawnego BRE Bank S.A.) – wygrana Klientów Kancelarii przed Sądem Apelacyjnym we Wrocławiu!
Wyrokiem z dnia 13.09.2022 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Małgorzata Bohun), w sprawie o sygn. akt I ACa 264/22 oddalił w całości apelację mBank S.A. od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu XII Wydział Cywilny (SSO Krzysztof Rudnicki) z dnia 10.12.2021 r., sygn. akt XII C 174/20 i zasądził na rzecz Klientów Kancelarii od banku zwrot kosztów postępowania apelacyjnego.
Zatem, umowa kredytu jest nieważna, a kredytobiorcy zostali uwolnieni od toksycznego produktu i długu.
Wyrokiem Sądu I instancji ustalone zostało w sentencji, że Umowa kredytu mPlan zawarta we wrześniu 2005 r. z ówczesnym BRE Bank S.A. (tzw. stary portfel mBank) – jest nieważna. Co do roszczeń pieniężnych, Sąd zastosował teorię dwóch kondykcji i zasądził wszystkie dochodzone kwoty.
W toku I i II instancji, mBank nie podnosił zarzutu potrącenia ani zatrzymania.
W tej sprawie sąd I instancji udzielił Klientom zabezpieczenia poprzez wstrzymanie obowiązku spłaty kredytu, ale finalnie zabezpieczenie nie ostało się po uwzględnieniu zażalenia banku (co jest najczęściej spotykaną sytuacją).
Wyrok zapadł po jednej rozprawie, po niespełna 7 miesiącach postępowania w II instancji.
WYROK JEST PRAWOMOCNY.
Pozew został złożony w lutym 2020 r.
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia kapitału kredytu (zwrotu świadczenia wzajemnego), a także uzyskania kwitu mazalnego na potrzeby wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność (przesłankowa) spłaconej umowy kredytu multiPlan z sierpnia 2005 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Świdnica z 27.07.2022 r.
Nieważność (przesłankowa) spłaconej umowy kredytu „MultiPlan” zawartej z d. BRE Bank (mBank) w sierpniu 2005 r. – wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z 27.07.2022 r.
Wyrokiem z dnia 27.07.2022 r., Sąd Okręgowy w Świdnicy (SSO Donata Nowocień – Pluta), w sprawie o sygn. akt I C 1240/20 stwierdził przesłankowo, że umowa kredytu indeksowanego do CHF typu „multiPlan” zawarta z dawnym BRE Bank (obecnie mBank S.A.) jest NIEWAŻNA i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Pierwotnie w sprawie wywiedzione zostało powództwo o ustalenie i zapłatę, ale w toku sporu upłynął termin na jaki została zawarta umowa kredytu. W związku z tym, Kancelaria ponownie dokonała przeliczenia nienależnych świadczeń, następnie potrącając wypłacony przez bank kapitał kredytu (jako nienależne świadczenie), a w konsekwencji – dokonano modyfikacji powództwa. Skutkowało to zasądzeniem różnicy wzajemnych świadczeń, czyli nadwyżki uiszczonej na rzecz banku przez kredytobiorców ponad otrzymany kapitał. W pozostałym zakresie, Sąd umorzył postępowanie i obciążył bank w całości kosztami procesu.
Niestety, postępowanie było wiele miesięcy zawieszone ze względu na zapowiedzianą uchwałę Sądu Najwyższego, której nie ma do chwili obecnej. Dodatkowo, na czas trwania postępowania wpłynęło przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, na bardzo szeroką tezę, uwzględniającą wnioski obydwu stron, ale finalnie zupełnie nieprzydatną dla rozstrzygnięcia.
W ustnym uzasadnieniu, Sąd wskazał, że umowa była od początku nieważna, a świadczenia ustalone w sposób niejednoznaczny i uzależniony wyłącznie od decyzji banku. Dodatkową wadą umowy było uprawnienie do arbitralnych zmian oprocentowania (tzw. stary portfel mBank). Powodowie zaś, działali w zaufaniu do pośrednika kredytowego i banku, oczekując od tych podmiotów profesjonalizmu i uczciwości. Bank jednak zaoferował umowę nieuczciwą i nieekwiwalentną, a także nie poinformował wcale o ryzyku walutowym.
Pozew został wniesiony w sierpniu 2020 r.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Apelacja banku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 11.01.2023 r. (sygn. akt: I ACa 1878/22).
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak