Nieistnienie umowy kredytu Nordea-Habitat z listopada 2009 r. dawnego Nordea Bank (aktualnie PKO BP) - wyrok SO Wrocław z 6.12.2024 r.
Wyrokiem z dnia 6.12.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Aneta Fiałkowska – Sobczyk), w sprawie o sygn. akt I C 2582/23 ustalił nieistnienie umowy kredytu Nordea – Habitat denominowanego do CHF, zawartej w listopadzie 2009 r. z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP).
Nadto, Sąd zasądził dochodzone pozwem kwoty wraz z odsetkami od dnia wezwania do zapłaty oraz obciążył bank kosztami procesu. W tej sprawie kapitał kredytu został potrącony przed złożeniem pozwu.
Pozew został wniesiony w grudniu 2023 r., a w sprawie odbyła się jedna rozprawa.
Cieszy rekordowy wręcz czas rozpoznania sprawy.
Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym, po odebraniu pisemnych stanowisk końcowych.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu denominowanego z listopada 2006 r. dawnego Raiffeisen Bank Polska (aktualnie Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu) - wyrok SA Wrocław z 5.12.2024 r.
Wyrokiem z dnia 5.12.2024 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Ewa Barnaszewska), w sprawie o sygn. akt I ACa 2246/23 oddalił w apelację banku w całości oraz obciążył bank kosztami apelacyjnego.
Apelacja złożona przez bank dotyczyła wyroku z dnia 26.10.2022 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Katarzyna Pozlewicz – Szymańska), w sprawie o sygn. akt I C 248/22, którym Sąd ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu denominowanego do CHF zawartej z dawnym Raiffeisen Bank Polska (obecnie Raiffeisen Bank International AG zs. w Wiedniu) i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot dochodzonych kwot. Pozwem dochodzona była nadwyżka ponad wypłacony kapitał kredytu z uwagi na dokonane przedprocesowe potrącenie wzajemnych nienależnych świadczeń, celem zminimalizowania ryzyka procesowego w przypadku złożenia przez bank pozwu.
Pozew został wniesiony w kwietniu 2022 r.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Ważny jest bilans i interes Klientów na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2006 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 264.444 zł
– kredyt został udzielony na 30 lat
– spłata trwała 18 lat
– spłacono do banku ok. 445.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 280.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 180.000 zł ***
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka-Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Zwrot pieniędzy przez bank z ugody „frankowej”, a podatek PIT po stronie kredytobiorcy - komentarz Kancelarii.
W przypadku zawarcia ugody z bankiem w tzw. sprawie frankowej, która ma kończyć spór i rozliczać ostatecznie strony, środki wypłacane kredytobiorcy przez bank, a więc niezależnie od umorzenia salda zadłużenia, stanowią przychód kredytobiorcy z tzw. innych źródeł, zatem należy od nich zapłacić podatek dochodowy (PIT).
Takie stanowisko Kancelaria prezentuje od kiedy pierwszy Nasz Klient zwrócił się z prośbą o przeanalizowanie warunków ugody oferowanej przez bank. Aktualnie stanowisko to przebija się do głównego nurtu, co widać dziś licznie w serwisach informacyjnych, piszących o „pułapce” czy „haraczu”.
Wszystkie propozycje ugód, które dotąd analizowaliśmy, zakładały, że umowa kredytu jest ważna, a strony porozumiewają się co do tego, żeby ten stosunek polubownie zakończyć i rozliczyć. Oznacza to, że środki wypłacane kredytobiorcom jako „rekompensata” lub jakkolwiek inaczej nazwane świadczenie, nie mają charakteru zwrotu świadczenia nienależnego (art. 405 k.c. w zw. z art. 410 §1 k.c.), lecz niejako „prezentu” od banku, darowizny. Nic nie dzieje się bowiem w próżni – mechanizm ten pozwala ująć bankowi tak wypłacane środki w kosztach działalności gospodarczej. Tym samym, po drugiej stronie musi pojawić się przychód. Jeśli dostaję prezent wysokiej wartości od osoby obcej, fiscusowi należy się w takim wypadku danina od mojego przychodu. W tym wypadku, brak jest ustawy lub rozporządzenia Ministra Finansów, które przewidują zwolnienie.
Dotychczas banki powoływały się na enigmatyczne (gdyż nawet nie okazywane do wglądu) indywidualne interpretacje podatkowe, wskazujące na zwolnienie od podatku od „rekompensaty”. Tyle, że interpretacje podatkowe nie stanowią powszechnie obowiązującego prawa w Polsce. Zasada „braku konsekwencji” chroni tylko podatnika, który wystąpił o interpretację indywidualną. Najlepszym wyjściem w sytuacji rozważania ugody z bankiem, jest właśnie wystąpić samodzielnie o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Problemem może okazać się, jednak sposób procedowania ugód przez banki, który sprowadza się do hasła „promocja obowiązuje tylko do…”, „termin obowiązywania do…”. Tymczasem, czas oczekiwania na wydanie interpretacji podatkowej, wynosi do 3 miesięcy. Presja czasu i niewielka ilość ważnych informacji – skąd my to znamy?
W związku z powyższym, jeśli „rekompensata” z ugody zostanie opodatkowana, kwota ta może okazać się już znacznie mniej atrakcyjna. Dotkliwe może okazać się przede wszystkim wejście w II próg podatku dochodowego i konieczność zapłaty podatku wg stawki 32% od całego rocznego przychodu, w tym również np. wynagrodzenia za pracę. Pieniądze otrzymane z banku powiększają bowiem cały przychód w danym roku podatkowym, a wyższa stawka dotyczy nadwyżki ponad 120 tys. zł.
Dlatego też, z każdą kolejną „falą” propozycji ugodowych banków, podnosiliśmy, także bezpośrednio biorąc udział w spotkaniu z przedstawicielami Ministerstwa Sprawiedliwości, że kluczem do rozwiązania problemu byłoby uznawanie przez bank w ugodzie, że umowa jest nieważna. Wówczas, tak jak w przypadku zasądzenia dla kredytobiorcy pieniędzy od banku wyrokiem sądu, środki te nie podlegałyby opodatkowaniu. One po prostu wtedy wracają do kredytobiorcy, który nigdy nie miał obowiązku ich przekazania bankowi (jako zwrot nienależnego świadczenia). Bank wówczas traci możliwość uwzględnienia tej kwoty w swoich kosztach i być może tu jest pies pogrzebany.
Bo jak powiedział Benjamin Franklin: „Na tym świecie pewne są tylko śmierć i podatki”.
Niezmiennie więc zalecamy ostrożność przed podpisywaniem ugody. Bank nigdy nie oferuje czegoś, w czym sam nie ma interesu.
Michał Przybylak, radca prawny
PRAWOMOCNA przegrana mBank – oddalenie pozwu banku po wypowiedzeniu umowy kredytu MultiPlan z października 2008 r. - wyrok SA Wrocław z 3.12.2024 r.
Prawomocne oddalenie pozwu mBank w związku z nieważnością umowy kredytu MultiPlan zawartej z d. BRE Bank (aktualnie mBank) w październiku 2008 r., a także nieważnością umowy o spłatę długu.
Wyrokiem z dnia 3.12.2024 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Sławomir Jurkowicz), w sprawie o sygn. akt I ACa 1467/23 oddalił w apelację banku w całości oraz obciążył bank kosztami apelacyjnego.
Apelacja złożona przez bank dotyczyła wyroku z dnia 7.03.2023 r. wydanego przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Katarzyna Adamska), w sprawie o sygn. akt I C 26/20, którym Sąd oddalił pozew mBank wniesiony przeciwko Klientom Kancelarii, a także obciążył bank kosztami procesu.
W sprawie Kancelaria podniosła szereg zarzutów wskazujących na bezpodstawność powództwa.
Tłem sprawy była sytuacja losowa kredytobiorców (utrata pracy przez oboje kredytobiorców), która skutkowała zaprzestaniem spłaty kredytu. Po szeroko zakrojonej windykacji banku, wypowiedzeniu umowy kredytu, kredytobiorcy kierowani strachem przed komornikiem i utratą mieszkania, podpisali z bankiem umowę o spłatę długu. Umowa ta opiewała na kwotę znacznie wyższą niż udzielony 6 lat wcześniej kredyt „frankowy”, który miał być tani i bezpieczny. Dodatkowo, w międzyczasie, bank uzyskał też odszkodowanie z polisy powiązanej z kredytem, ale jak się okazało w toku sporu, w żaden sposób nie zaliczył tego na dług.
W sporze, bank twierdził, że w związku z umową o spłatę długu z 2014 r., kredytobiorcom został udzielony zupełnie nowy kredyt i to „niefrankowy”. Natomiast umowa z 2014 r. wprost odwoływała się do pierwotnej umowy z 2008 r. i zastrzegała, że nie stanowi odnowienia długu (nowacji). Bank podtrzymując swoje żądanie i jego podstawy, wskazał jakoby doszło do użycia „niefortunnych” określeń w umowie z 2014 r., a także pisemnym stanowisku procesowym. Ups…
W ustnych motywach rozstrzygnięcia, Sąd wskazał, że uzasadniony był zarzut nieważności umowy kredytu zawartej w 2008 r. wynikły na gruncie zawartych w umowie klauzul niedozwolonych i braku informacji o ryzyku walutowym. Konsekwencją tego, było podzielenie przez Sąd zarzutu w przedmiocie braku podstaw do dochodzenia przez bank roszczeń w oparciu o umowę o spłatę długu zawartej w 2014 r., której kauzą była umowa kredytu z 2008 r. Skoro zaś umowa kredytu z 2008 r. jest nieważna, to w oparciu o nią nie mogło powstać „inne” zobowiązanie dochodzone przez bank.
Bank złożył pozew w kwietniu 2019 r.
Wskutek pozwu, został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przez Sąd Okręgowy w Łodzi. Z powodu uwzględnienia zarzutu niewłaściwości miejscowej podniesionego w ramach sprzeciwu od nakazu zapłaty, sprawa została przekazana do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
Nieistnienie umowy kredytu "dewizowego" z kwietnia 2008 r. zawartej z dawnym BZ WBK (aktualnie Santander BP) - wyrok SR Zielona Góra z 28.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 28.11.2024 r., Sąd Rejonowy w Zielonej Górze (SSR Piotr Krawczak), w sprawie o sygn. I C 159/24 ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu denominowanego („dewizowego”) zawartej w kwietniu 2008 r. z dawnym Bankiem Zachodnim WBK.
Nadto, Sąd zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W tej sprawie kapitał kredytu został w całości potrącony przed złożeniem pozwu. Pomimo tego, bank w ramach obrony podnosił zarzut potrącenia co do wygaszonego roszczenia.
Wynik wskazuje, że Sąd w całości podzielił argumentację zawartą w pozwie i dalszych pismach procesowych złożonych przez Kancelarię.
Wyrok jest nieprawomocny.
Pozew został wniesiony w styczniu 2024 r., a w sprawie odbyły się dwie rozprawy.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu z sierpnia 2008 r. zawartej z Bankiem Millennium - wyrok SA Wrocław z 26.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 26.11.2024 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Zbigniew Woźniak), w sprawie o sygn. akt I ACa 2489/23 oddalił w apelację banku w całości oraz obciążył bank kosztami apelacyjnego.
Apelacja złożona przez bank dotyczyła wyroku z dnia 21.03.2023 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Magdalena Krajewska), w sprawie o sygn. akt I C 744/22, którym Sąd ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu indeksowanego CHF zawartej z Bankiem Millennium i zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot dochodzonych kwot. W tej sprawie kapitał kredytu został potrącony przed złożeniem pozwu.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Pozew został wniesiony w październiku 2022 r.
Ważny jest bilans i interes Klienta na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2008 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 200.000 zł
– kredyt został udzielony na 34 lata
– spłata trwała 16 lat
– spłacono do banku ok. 247.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 255.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 47.000 zł ***
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka-Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu z lutego 2008 r. dawnego GE Money Bank (aktualnie Bank BPH) - wyrok SA Wrocław z 26.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 26.11.2024 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSO del. Lidia Orzechowska – Korpikiewicz), w sprawie o sygn. akt I ACa 1224/23 oddalił w apelację banku w zakresie ustalenia nieważności umowy i zmienił wyrok w zakresie zasądzenia w ten sposób, że oddalił powództwo o zapłatę, wskazując na brak bezpodstawnego wzbogacenia po stronie banku z uwagi na wypłacony kredytobiorcy kapitał kredytu. Nadto, Sąd II instancji wyeliminował rozstrzygnięcie w zakresie tzw. szerokiego ustalenia, że stronom nie należy się nic, ponad zwrot wzajemnych świadczeń.
Koszty postępowania apelacyjnego zostały zniesione.
Trzeba podkreślić, że w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym, Kancelaria złożyła obszerną odpowiedź na apelację w szczególności odnosząc się do braku możliwości dzielenia klauzuli par. 17 umowy (Średni NBP + / – marża banku), czyli stosowania tzw. redukcji utrzymującej skuteczność poprzez odcięcie marży i rozliczenie umowy przy zastosowaniu kursu średniego NBP. Dalsza argumentacja została również zaprezentowana podczas rozprawy apelacyjnej.
W ustnym uzasadnieniu wskazano, że Sąd Apelacyjny w całości podziela ustalenia Sądu I instancji w zakresie nieważności umowy kredytu i brak jest możliwości dzielenia postanowienia par. 17 poprzez „odcięcie marży”.
Apelacja złożona przez bank dotyczyła wyroku z dnia 8.12.2022 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Legnicy (SSO Adam Mika), w sprawie o sygn. akt I C 584/20, którym Sąd ustalił, że umowa kredytu indeksowanego zawarta z dawnym GE Money Bank w lutym 2008 r., jest nieważna, a także, że nie istnieje pomiędzy kredytobiorcą a bankiem stosunek prawny, na podstawie którego (1) kredytobiorca jest zobowiązany do świadczeń na rzecz banku ponad zwrot świadczenia otrzymanego od banku, (2) bank jest uprawniony do wynagrodzenia za korzystanie przez kredytobiorcę ze środków pieniężnych udostępnionych przez bank oraz zasądził od banku na rzecz Klienta Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Pozew został wniesiony w grudniu 2020 r.
Ważny jest bilans i interes Klienta na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2008 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 270.703 zł
– kredyt został udzielony na 30 lat
– spłata trwała 16,5 lat
– spłacono do banku ok. 311.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 350.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 40.000 zł ***
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka-Wasiak
radca prawny Michał Przybylak
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu z lipca 2006 r. zawartej z Bankiem Millennium - wyrok SA Poznań z 22.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 22.11.2024 r. Sąd Apelacyjny w Poznaniu I Wydział Cywilny i Własności Intelektualnej (SSA Maciej Rozpędowski), w sprawie o sygn. akt I ACa 1641/22 co do zasady oddalił w całości apelację banku i obciążył w całości bank kosztami postępowania apelacyjnego. Apelacja została w niewielkiej części uwzględniona w zakresie tzw. szerokiego ustalenia (z uwagi na pozwanie kredytobiorców przez bank).
Apelacja banku dotyczyła wyroku z dnia 7.06.2022 r., wydanego przez Sąd Okręgowy w Poznaniu (SSO Magdalena Ławrynowicz), w sprawie o sygn. akt XVIII C 824/20 ustalił, że: (1) umowa kredytu indeksowanego do CHF zawarta z Bankiem Millennium S.A., jest NIEWAŻNA, (2) pomiędzy pozwanym a powodami NIE ISTNIEJE stosunek prawny na podstawie którego: (i) powodowie są zobowiązani do świadczeń na rzecz pozwanego ponad zwrot świadczenia otrzymanego od pozwanego (kapitał kredytu), (ii) pozwany jest uprawniony do wynagrodzenia za korzystanie przez powodów z środków pieniężnych udostępnionych przez pozwanego; (3) zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków, jako nienależnych.
Pozew został wniesiony w maju 2020 r.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Co ważne – w zakresie ustalenia nieważności umowy kredytu, wyrok stanowi podstawę do rozliczenia stron nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Nadto, skutkiem wyroku jest uwolnienie Klienta Kancelarii od toksycznego kredytu i długu, który był niewiele niższy, aniżeli kwota udzielonego kredytu, pomimo ponad 18 lat spłaty kredytu zaciągniętego na 35 lat.
Ważny jest bilans i interes Klienta na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2006 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 503.000 zł
– kredyt został udzielony na 35 lat
– spłata trwała 18 lat
– spłacono do banku ok. 590.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 575.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 87.000 zł ***
(plus odsetki za czas trwania sporu liczone od zasądzonych kwot)
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Nieistnienie umowy kredytu "dewizowego" z lutego 2008 r. zawartej z dawnym BZ WBK (aktualnie Santander BP) - wyrok SO Wrocław z 21.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 21.11.2024 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska), w sprawie o sygn. I C 450/23 ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu denominowanego („dewizowego”) zawartej w lutym 2008 r. z dawnym Bankiem Zachodnim WBK.
Nadto, Sąd zasądził dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od dnia wezwania. Bank został w całości obciążony kosztami procesu.
W tej sprawie kapitał kredytu został w całości potrącony przed złożeniem pozwu.
W ramach ustnego uzasadnienia, Sąd wskazał, że nie podzielił argumentacji strony pozwanej co do tego, jakoby kredyt miał mieć walutowy charakter. Sąd wskazał, że o rodzaju kredytu nie świadczy jego nazwa, a Umowa nie przewidywała możliwości wypłaty lub spłaty kredytu bezpośrednio w CHF na dzień jej zawarcia, więc była umową kredytu denominowanego.
Sąd wskazał, że podzielił argumentację zawartą w pozwie co do niedozwolonego charakteru postanowień umowy, których eliminacja z umowy skutkowała jej całkowitą nieważnością. Sąd wskazał, że nie było możliwości dalszego wykonywania Umowy.
Jednocześnie Sąd wskazał, że zarzuty potrącenia i zatrzymania banku były niedopuszczalne, albowiem wierzytelność pozwanego o zwrot udzielonego kapitału kredytu została umorzona wskutek potrącenia, a bankowi nie przysługują jakiekolwiek inne roszczenia względem powodów. Sąd wskazał, że strona powodowa prawidłowo wykazała wysokość swoich żądań oraz skuteczność oświadczenia o potrąceniu.
Wyrok jest nieprawomocny.
Pozew został wniesiony w marcu 2023 r., a w sprawie odbyły się dwie rozprawy.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Michał Przybylak
aplikant radcowski Adam Pelczar
PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu hipotecznego zawartej w sierpniu 2006 r. z Santander Consumer Bank – wyrok SA Wrocław z 19.11.2024 r.
Wyrokiem z dnia 19.11.2024 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSA Iwona Biedroń), w sprawie o sygn. akt I ACa 3191/23 co do zasady oddalił w całości apelację banku i obciążył w całości bank kosztami postępowania apelacyjnego. Apelacja została w niewielkiej części uwzględniona w zakresie zasądzenia odsetek.
Apelacja banku dotyczyła wyroku z dnia 27.04.2023 r., wydanego przez Sąd Okręgowy w Opolu (SSO Katarzyna Waszczuk), w sprawie o sygn. akt I C 703/22. Wyrokiem tym, Sąd I instancji ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego „nominowanego”) do CHF zawartej z Santander Consumer Bank S.A. we Wrocławiu i zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii zwrot dochodzonych kwot wraz z odsetkami od dnia wezwania. W tej sprawie, kapitał kredytu został potrącony przed złożeniem pozwu.
W ustnym uzasadnieniu, Sąd wskazał, że bank zastrzegł na swoją rzecz uprawnienie do jednostronnego kształtowania świadczeń stron, a także zaoferował produkt niosący nieograniczone ryzyko walutowe, o którym powodowie nie zostali wcale poinformowani.
Pozew został wniesiony w marcu 2022 r.
Wyrok jest PRAWOMOCNY.
Co ważne – w zakresie ustalenia nieważności umowy kredytu, wyrok stanowi podstawę do rozliczenia stron nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Nadto, skutkiem wyroku jest uwolnienie Klienta Kancelarii od toksycznego kredytu i długu, który był niewiele niższy, aniżeli kwota udzielonego kredytu, pomimo ponad 18 lat spłaty kredytu zaciągniętego na 30 lat.
Ważny jest bilans i interes Klienta na gruncie ustalenia nieważności umowy kredytu:
– w 2006 r. bank wypłacił kredyt w kwocie 78.033 zł
– kredyt został udzielony na 30 lat
– spłata trwała 18 lat
– spłacono do banku ok. 104.000 zł
– saldo zadłużenia wg banku na wczoraj wynosiło ok. 68.000 zł (ten dług nie istnieje wskutek wyroku)
*** po wyroku do zwrotu przez bank zostaje ok. 26.000 zł ***
Aktualnie, Kancelaria przystępuje do rozliczenia nieważnej umowy kredytu, a także wykreślenia hipoteki.
Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak