PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu zawartej z Santander Consumer Bank w marcu 2008 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 29.09.2020 r.

Wyrokiem z dnia 29.09.2020 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Ziemowit Barański), w sprawie o sygn. akt XII C 949/18 ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do CHF zawarta z Santander Consumer Bank w marcu 2008 r. jest NIEWAŻNA.

Roszczenie pieniężne zostało oddalone z uwagi na zarzut potrącenia podniesiony przez bank. Koszty procesu zniesione. To najprawdopodobniej pierwszy wyrok ustalający nieważność całej umowy kredytu wobec tego banku. W uzasadnieniu sąd odwołał się przede wszystkim do braku informacji o ryzyku walutowym. Nadto, wskazał, że zrewidował swój dotychczasowy pogląd o umowie SCB i uważa, że bank nie zaoferowałby umowy PLN z Liborem, a wolą stron było zawarcie kredytu powiązanego z walutą szwajcarską. Skoro zaś warunek indeksujący jest nieuczciwy, po jego wyeliminowaniu, umowa musi upaść zgodnie z wolą powoda.

Wyrok jest prawomocny. Apelacja banku została oddalona 18.03.2022 r. Pozew został złożony w grudniu 2017 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu ze stycznia 2007 r. zawartej z Santander Consumer Bank (ZMIENIONY przez SA Wrocław) - wyrok SO Wrocław z 25.09.2020 r.

Uzupełnienie: w dniu 29.12.2022 r. poniżej opisany wyrok został zmieniony przez Sąd Apelacyjny. Stało się to wskutek uwzględnienia apelacji wniesionej przez Kancelarię.
Umowa jest NIEWAŻNA w całości.
Prawomocny wyrok został opisany w osobnym wpisie z 29.12.2022 r.

W dniu 25.09.2020 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Katarzyna Adamska, sygn. XII C 691/18) wydał wyrok na rzecz Klienta Kancelarii, w którym ustalił w sentencji, że Umowa kredytu indeksowanego zawarta w 2007 r. – jest nieważna w części, tj. w zakresie zapisów odnoszących się do kursu CHF, a także zasądził zwrot nienależnych świadczeń (nadpłaty) i zniósł koszty procesu.

Jednym słowem, doszło do odfrankowienia / odwalutowania umowy. W ustnym uzasadnieniu Sąd wskazał, że nieważne są postanowienia dotyczące wypłaty kredytu po kursie ustalonym przez bank, a także zobowiązujące do spłaty rat kredytu po kursie sprzedaży NBP. Zdaniem Sądu, po wyeliminowaniu tych zapisów, umowa powinna być wykonywana od chwili zawarcia, jak umowa PLN + Libor. Czas rozpoznania sprawy w I instancji wyniósł prawie 3,5 roku, ale cieszy wynik, ponieważ kredytobiorca nie jest już narażony na ryzyko kursowe, zachowując niskie oprocentowanie. Wyrok jest nieprawomocny.

W ramach komentarza należy dodać, że w umowach SCB sprzed 2008 r., spłata rat jest oparta o kurs sprzedaży NBP, a nie o tabele kursowe ustalane przez bank, a pomimo tego, Sąd uznał takie postanowienie za nieuczciwe, co skutkowało całkowitym odwalutowaniem umowy, oczywiście w sentencji wyroku. Nie ukrywam, że jest niedosyt, ponieważ sąd uwzględnił powództwo ewentualne, a oddalił żądanie ustalenia, że umowa jest nieważna w całości. Po zapoznaniu z pisemnym uzasadnieniem i konsultacji z Klientem, złożona rozważymy apelację.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


Nieważność umowy kredytu Nordea – Habitat zawartej z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP) w październiku 2008 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 19.08.2020 r.

Wyrokiem z dnia 19.08.2020 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Marcin Śmigiel), w sprawie o sygn. akt I C 996/18 ustalił, że umowa kredytu denominowanego CHF Nordea – Habitat, zawarta z dawnym Nordea Bankiem (aktualnie PKO BP) w październiku 2008 r. jest NIEWAŻNA, a także zasądził zwrot nienależnych świadczeń oraz koszty procesu.

W ustnym uzasadnieniu Sąd położył największy nacisk na brak informacji o ryzyku walutowym, na które został narażony kredytobiorca zaciągając wieloletni kredyt hipoteczny powiązany z kursem CHF. Zdaniem Sądu, banki oferując „kredyty frankowe”, oferowały faktycznie ryzykowne instrumenty finansowe, nie informując o tym kredytobiorców i jednocześnie obciążając ich całym ryzykiem kursowym, którego w żaden sposób nie można wymodelować w dłuższym okresie czasu. Banki zaś tego ryzyka nie ponosiły, ponieważ korzystały z różnych instrumentów, w tym opcji walutowych, celem zamknięcia swoich pozycji i zbilansowania udzielonego „kredytu frankowego”. Co więcej, zdaniem Sądu, spór był efektem toksycznej sprzedaży kredytów przez banki 12-15 lat temu, gdyż kredytobiorcy otrzymywali jedynie informację o braku zdolności na kredyt złotowy.

Sąd wskazał wręcz, że „kredyt frankowy” jest połączony z elementem hazardu, tylko kredytobiorca zawierając umowę o tym nie wiedział, a bank nie poinformował o skutkach płynących z umowy wynikłych na tle ryzyka kursowego. Zwłaszcza, że bank nie wykazał, iżby ryzyko kursowe było rozłożone równomiernie pomiędzy stronami umowy. Sąd podzielił zarzuty pozwu dotyczące klauzul przeliczeniowych, które są niejednoznaczne, co skutkuje nieważnością umowy kredytu, gdyż nie wiadomo, ile wynosi kwota kredytu, nie ma zasad spłaty kredytu, a tym samym usunięcie klauzuli denominacyjnej skutkuje tym, że nie są znane świadczenia stron. Sąd ustalając nieważność umowy, zastosował w sprawie tzw. teorię dwóch kondykcji i uwzględnił powództwo pieniężne w całości. W związku z tym, że powód sprawę wygrał, zasądzone zostały koszty procesu w całości od banku na rzecz powoda.

Wyrok jest nieprawomocny. Pozew został złożony w czerwcu 2018 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu Nordea - Habitat z sierpnia 2008 r. dawnego Nordea Bank (aktualnie PKO BP) - wyrok SO Wrocław z 16.06.2020 r.

Umowa kredytu denominowanego Nordea-Habitat, zawartego z dawnym Bankiem Nordea jest nieważna w świetle wyroku z 16.06.2020 r. w prowadzonej na rzecz Klienta Kancelarii sprawie p-ko PKO BP.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Krzysztof Rudnicki, sygn. akt XII C 592/18) ustalił w sentencji wyroku, że umowa kredytu jest nieważna i zasądził na rzecz powoda zwrot wszystkich wpłat związanych z tą umową (zastosowano zasadę dwóch kondykcji). Wyrok jest nieprawomocny.

Istoty nieważności umowy sąd upatrywał w fakcie wypłaty kwoty środków pieniężnych w PLN, która w żadnym miejscu nie została określona w umowie, przy jednoczesnym wskazaniu kwoty kredytu w CHF i określeniu w umowie, iż kredyt jest udzielany w złotych. Oczywistym dla sądu było posiadanie przez powoda interesu prawnego w żądaniu ustalenia nieważności umowy (art. 189 k.p.c.), skoro byłaby ona wykonywana jeszcze kilkanaście lat. W tej sprawie jeszcze w kwietniu br., Sąd udzielił kredytobiorcy zabezpieczenia, wstrzymując obowiązek spłacania rat kredytu i zakazując jednocześnie bankowi wypowiedzenia umowy, o czym wcześniej już informowaliśmy na blogu.

Wyrok jest prawomocny – apelacja banku została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28.06.2022 r., sygn. I ACa 947/20 (z zastrzeżeniem uwzględnienia zarzutu zatrzymania banku w zakresie wypłaconego kapitału kredytu).

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka-Wasiak,
radca prawny Michał Przybylak


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu mPlan z grudnia 2003 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) - wyrok SO Wrocław z 21.02.2020 r.

Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 21.02.2020 r. (nieprawomocny) ustalający nieważność w całości umowy kredytu, sygn. akt XII C 1903/18, wydany w sprawie przeciwko mBank S.A.

Sąd, po prawie trzech latach sporu, podzielił wszystkie zarzuty pozwu co do nieuczciwości umowy kredytu mPlan (kredyt tzw. „starego portfela” mBank z 2003 r.), powołując się na orzecznictwo TSUE i oświadczenia kredytobiorcy w zakresie jego świadomości konsekwencji i wobec tego zgody na unieważnienie umowy kredytu, z jednoczesnym brakiem zgody na uzupełnienie umowy. Sąd ustalił nieważność umowy kredytu w całości i zasądził wszystkie dochodzone kwoty tytułem zwrotu nienależnych świadczeń spełnionych przez kredytobiorcę w oparciu o nieważną od początku umowę.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, Sąd przytoczył także przepisy Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r., mimo iż umowa kredytu została zawarta przed wejściem Polski do Unii Europejskiej. Umowa była zawarta w 2003 r. Stanowi umowę tzw. „starego portfela” z postanowieniem zastrzegającym na rzecz banku dowolność zmian oprocentowania.

Wyrok jest prawomocny. Apelacja banku została oddalona 17.01.2022 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


Nieważność umowy kredytu EKSTRALOKUM z października 2007 r. dawnego Kredyt Bank (aktualnie Santander Bank Polska) - wyrok SO Wrocław z 31.01.2020 r.

Na rzecz Klientów Kancelarii zapadł Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31.01.2020 r. (SSO Ziemowit Barański) ustalający nieważność w całości umowy kredytu – w sprawie o sygn. akt XII C 1402/18, wydany w sprawie przeciwko Santander Bank Polska S.A. dotyczącej kredytu EKSTRALOKUM udzielanego przez Kredyt Bank S.A.

W uzasadnieniu sąd wskazał, że umowa jest sprzeczna z art. 69 ust. 1 Prawa bankowego i zasadą swobody umów. W konsekwencji, Sąd na podstawie art. 189 KPC ustalił nieważność umowy (w sentencji wyroku) i zasądził na rzecz Klientów Kancelarii wszystkie nienależnie spełnione przez nich na rzecz banku świadczenia.W uzasadnieniu Sąd wskazał m.in., że całokształt postanowień niniejszej umowy kredytu, w szczególności określenie kwoty kredytu, rodzaju, oprocentowania (zawartych na wzorcu umownym) nie pozwalają na odkodowanie głównego zobowiązania stron i nie pozwalają jako określenie tej umowy jako umowy kredytu. Określenie konstrukcji umowy, jako kredyt „denominowany”/”indeksowany” nie pozwala na odkodowanie podstawowych założeń umowy i charakteru kredytu. Zdaniem Sądu, konstrukcja tej umowy jest wadliwa i prowadzi do bezwzględnej nieważności ex tunc.

Wyrok jest nieprawomocny. Pozew został złożony w kwietniu 2018 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny