Nieważność umowy kredytu z lipca 2008 r. dawnego Getin Bank DomBank Hipoteczny Oddział w Łodzi (aktualnie Getin Noble Bank) wyrok SO Wrocław z 14.12.2021 r.

Wyrokiem z dnia 14.12.2021 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Krzysztof Rudnicki), w sprawie o sygn. akt XII C 187/20 ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do CHF zawarta z Getin Bank S.A. DOMBank (obecnie Getin Noble Bank S.A.) jest NIEWAŻNA i zasądził od banku na rzecz klientów Kancelarii zwrot wpłaconych bankowi środków jako nienależnych.

W krótkich motywach, Sąd stwierdził, że umowa zawierała nieuczciwe postanowienia w zakresie przeliczeń świadczeń dwoma odrębnymi kursami, które miał ustalać sam bank. Konstrukcja umowy nie pozwalała kredytobiorcom ustalić po jakim kursie zostanie przeliczony wypłacany im kredyt, a zatem nie została z nimi uzgodniona kwota kredytu. Sąd licznie przywołał orzecznictwo, w tym też najświeższe orzeczenia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, uznające, że umowy indeksowane do franka szwajcarskiego, zawierane przez Getin Bank zawierają nieuczciwe postanowienia umowne, których eliminacja musi oznaczać upadek całej umowy kredytu. Na co należy szczególnie zwrócić uwagę, bank pod koniec postępowania podniósł procesowy zarzut zatrzymania i oświadczył kredytobiorcom poza procesem o skorzystaniu z prawa zatrzymania. Sąd, nie po raz pierwszy, podzielił jednak naszą argumentację, że umowa kredytu nie jest umową wzajemną z braku ekwiwalentności świadczeń stron i nie przysługuje w jej przypadku prawo zatrzymania. Częściowe oddalenie dotyczy odsetek, które zostały zasądzone od dnia doręczenia pozwu bankowi.

Pozew został wniesiony w lutym 2020 r. Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu mPlan z września 2005 r. dawnego BRE Bank (aktualnie mBank) wyrok SO Wrocław z 10.12.2021 r.

Umowa kredytu „mPlan” mBanku znowu nieważna we Wrocławiu! Wyrokiem z dnia 10.12.2021 r. w sprawie XII C 174/20 Sąd Okręgowy we Wrocławiu XII Wydział Cywilny (SSO Krzysztof Rudnicki) ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do CHF „mPlan” zawarta mBankiem w 2005 r. jest NIEWAŻNA oraz zasądził od banku na rzecz Klientów Kancelarii całość dochodzonych w pozwie kwot przekazanych bankowi jako świadczenia nienależne z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia bankowi pozwu.

Sąd w ustnych motywach wskazał, że w jego ocenie nieważność umów „frankowych” zawieranych z mBankiem jest już utrwalona w orzecznictwie, także Sądu Okręgowego we Wrocławiu. Umowy te wprowadzały nierównowagę w rozkładzie ryzyka walutowego, na niekorzyść kredytobiorców oraz nie pozwalały na dzień podpisania umowy ustalić wysokości salda zadłużenia.

Pozew został złożony w lutym 2020 r.
Wyrok jest PRAWOMOCNY. Apelacja banku została oddalona w całości wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 13.09.2022 r. (sygn. I ACa 264/22).

Sprawę prowadzą:
radca prawny Agnieszka Osowiecka – Wasiak
radca prawny Michał Przybylak


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu Nordea - Habitat z czerwca 2008 r. dawnego Nordea Bank (aktualnie PKO BP) wyrok SO Wrocław z 22.10.2021 r.

KOLEJNA NIEWAŻNOŚĆ umowy kredytu hipotecznego denominowanego d. Nordea – Bank.

Wyrokiem z dnia 22.10.2021 r. wydanym na posiedzeniu niejawnym, Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska), w sprawie o sygn. akt I C 282/20, ustalił, że umowa kredytu denominowanego w CHF, zawarta w czerwcu 2008 r. z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP S.A.) jest NIEWAŻNA.

W dalszej kolejności sąd zasądził na rzecz Klientów Kancelarii od banku kwoty, które przekazali bankowi w wykonaniu nieważnej umowy.
Uwzględnienie powództwa w całości wskazuje na to, że Sąd uwzględnił w całości zaprezentowaną argumentację prawną wykazującą nieistnienie umowy. Kredytobiorcą była osoba zajmująca się ówcześnie pośrednictwem kredytowym, co potwierdza, że nawet specjaliści nie byli świadomi, co kryje się za „atrakcyjnym, bezpiecznym i tanim kredytem frankowym” w bankach i jakie ryzyka oraz wady prawne kryją umowy kredytu powiązane z CHF.

Pozew został złożony w lutym 2020 r.
Wyrok dotyczący ustalenia nieważności umowy jest PRAWOMOCNY.
Apelacja banku w tym zakresie została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 8.02.2023 r., sygn. I ACa 96/22.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka-Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


Nieważność umowy kredytu Nordea - Habitat z października 2008 r. dawnego Nordea Bank (aktualnie PKO BP) wyrok SO Wrocław z 02.06.2021 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu zaczyna z powrotem orzekać. Ustalenie nieważności umowy kredytu Nordea – Habitat z 2008 r. d. Nordea Bank. Bank PKO BP znowu pokonany !

W dniu 2.06.2021 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Anna Strzebinczyk – Stembalska, sygn. I C 740/19) wydał wyrok na rzecz Klientów Kancelarii, w którym ustalił w sentencji, że Umowa kredytu mieszkaniowego Nordea – Habitat zawarta w 2008 r. z ówczesnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP S.A.) – jest nieważna, a także zasądził wszystkie dochodzone kwoty i koszty procesu.

Motywy rozstrzygnięcia nie są znane, ponieważ wyrok zapadł na posiedzeniu niejawnym tydzień temu, po odebraniu ostatecznych stanowisk stron na piśmie. A ta wspaniała informacja pojawiła się dzisiaj w nocy w Portalu Sądu. Biorąc jednak pod uwagę, że Sąd uwzględnił w całości pozew, z pewnością podzielił zaprezentowaną przez Kancelarię argumentację prawną.

Pozew został złożony w czerwcu 2019 r. Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka-Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu Nordea - Habitat z maja 2009 r. dawnego Nordea Bank (aktualnie PKO BP) wyrok SO Wrocław z 22.12.2020 r.

Przedświąteczny prezent dla Klientów Kancelarii w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu. Umowa kredytu Nordea – Habitat, zawarta w 2009 r. z Bankiem Nordea (kredyt denominowany) jest NIEWAŻNA.

W dniu 22.12.2020 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Ziemowit Barański, sygn. XII C 545/19) wydał wyrok na rzecz Klientów Kancelarii, w którym ustalił w sentencji, że Umowa kredytu Nordea-Habitat zawarta w 2009 r. z ówczesnym Bankiem Nordea (aktualnie PKO BP) – jest nieważna, a także zasądził zwrot wszystkich nienależnych świadczeń spełnionych od 2009 r. oraz koszty procesu.

W ustnym uzasadnieniu Sąd wskazał, że sprawa była nietypowa. Mianowicie kredyt był zaciągany w czasie, gdy kurs CHF podskoczył o 40%, co powinno wzbudzić u kredytobiorców ostrożność. Dodatkowo, kredytobiorcy mieli już wcześniej do czynienia z kredytem „frankowym” w innym banku i przy tej umowie mogli zaobserwować spadek kursu o 35% (lata 2005 – 2008). Stąd, zdaniem Sądu, kredytobiorcy powinni być świadomi ryzyka kursowego i braku stabilności waluty szwajcarskiej (z perspektywy starannego konsumenta).

Podstawą ustalenia nieważności umowy, okazała się wskazywana w pozwie wada umowy polegająca na nieoznaczeniu kwoty kredytu i waluty kredytu. Bank twierdził w toku sporu, że kredyt jest walutowy, co stało w sprzeczności z treścią umowy. Dodatkowo, kwota kredytu została wskazana w umowie w sposób hybrydowy, jako kwota CHF, ale nie więcej niż X złotych polskich. Jednocześnie, Sąd podzielił też zarzut dotyczący niewykonania umowy przez bank, który wypłacił mniej, aniżeli wnioskowali kredytobiorcy i zostało wskazane w umowie w PLN. W zakresie ustalenia, Sąd wskazał, że interes prawny po stronie kredytobiorców „jest bezdyskusyjny”, jeżeli umowa nie została jeszcze wykonana. Zasądzenie nastąpiło wg teorii dwóch kondykcji, jako że bank nie podniósł żadnych zarzutów niweczących (np. potrącenie).

Wyrok jest prawomocny. Apelacja banku została oddalona 28.02.2022 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu konsolidacyjnego z czerwca 2005 r. zawartej z PKO BP wyrok SO Świdnica z 05.11.2020 r.

Kolejna wygrana Klienta Kancelarii, tym razem w Sądzie Okręgowym w Świdnicy i to w zaledwie 4 miesiące od złożenia pozwu! Umowa kredytu konsolidacyjnego zawarta w 2005 r. z PKO BP (kredyt denominowany) jest NIEWAŻNA, a Sąd ustalił to oczywiście w sentencji wyroku – zgodnie z praktyką prowadzenia sporów przez Kancelarię.

W dniu 5.11.2020 r. Sąd Okręgowy w Świdnicy (SSO Jerzy Habaj, sygn. I C 997/20) wydał wyrok na rzecz Klientów Kancelarii, w którym ustalił w sentencji, że Umowa kredytu konsolidacyjnego zawarta w 2005 r. z PKO BP – jest nieważna, a także zasądził zwrot wszystkich nienależnych świadczeń spełnionych od 2005 r. oraz koszty procesu.

W ustnym uzasadnieniu Sąd wskazał, że wie o rozbieżnościach w orzecznictwie, a zwłaszcza Sądzie Apelacyjnym we Wrocławiu, ale ich nie podziela. Zdaniem Sądu, umowa jest nieważna. Mechanizm przeliczeń zależy wyłącznie od banku, a powodowie nie mieli na niego żadnego wpływu. Sąd uważa, że nie jest możliwe uzupełnianie umowy, ani tym bardziej doprowadzanie do umowy złotowej opartej o stawkę Libor, ponieważ takich nigdy nie oferowały banki. Sąd wskazał że od banku, jako profesjonalisty należy wymagać więcej, a skoro stworzył umowę nieuczciwą, musi ponieść tego konsekwencje. Sąd poinformował też, że nie znalazł podstaw prawnych do zastosowania teorii salda. Sąd ustalając nieważność umowy, zastosował w sprawie tzw. teorię dwóch kondykcji i uwzględnił powództwo pieniężne w całości, zasądzając wszystkie dochodzone w PLN i CHF kwoty. W związku z tym, że powodowie sprawę wygrali, zasądzone zostały koszty procesu w całości od banku na rzecz powodów. Pozew został złożony 1.07.2020 r, a zatem w zaledwie 4 miesiące Sąd rozpoznał sprawę. Życzylibyśmy sobie, aby taki czas był standardem, a nie rekordem… W tym czasie strony wymieniły po dwa pisma procesowe, a na rozprawie został przesłuchany świadek z banku i powodowie.

Wyrok jest prawomocny.
Apelacja banku została oddalona 9.02.2022 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


Nieważność umowy kredytu z marca 2008 r. dawnego Getin Bank w Katowicach - DOM Oddział w Łodzi (aktualnie Getin Noble Bank) wyrok SO Wrocław z 23.10.2020 r.

Z radością informujemy o kolejnej naszej wygranej ! Tym razem, wygrana z Getin Noble Bank S.A. przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu – wyrok z dnia 23.10.2020 r., sygn. akt XII C 813/18 (SSO Ziemowit Barański): ustalenie w sentencji orzeczenia nieważności umowy kredytu w całości oraz zasądzenie zwrotu świadczeń kredytobiorców wobec banku jako nienależnych (zgodnie z teorią dwóch kondykcji.

Sąd uznał, że umowa zawarta z dawnym Getin Bankiem (DOM Bank) z 2008 r., indeksowana do franka szwajcarskiego powinna być uznana w całości za nieważną, a to z uwagi na fakt, iż eliminacja z tej umowy klauzul niedozwolonych, określających przeliczenia kursowe, w tym także zasady oprocentowania wg tzw. indeksu DBCHF – które to klauzule statuują główne świadczenia stron i pozostają niejednoznaczne – nie pozwala na dalsze istnienie i wykonywanie tej umowy. Co istotne, konkretny wzorzec umowy z DOM Bank zawierał tzw. pouczenie kredytobiorcy o ryzyku kursowym, jednak zdaniem Sądu informacja po pierwsze nie odnosiła się do tego konkretnego kredytu z umowy, a pokazywała pewien model, po drugie zaś, sposób jej zredagowania miał jedynie utwierdzać kredytobiorcę, że kredyt powiązany z walutą CHF jest dla niego korzystny.

Sąd także zauważył, że w istocie banki są instytucją zaufania publicznego i nawet jeśli w 2008 r. nie było wyraźnego przepisu nakładającego konkretne obowiązki informowania kredytobiorców o wszelkich skutkach sprzedawanego produktu, to nie oznacza to, że bank powinien oferować
produkt zbliżony do – jak to określił Sąd – gier losowych lub hazardu. Co równie istotne w kontekście orzecznictwa apelacji wrocławskiej, Sąd w składzie orzekającym jednoznacznie opowiedział się za niemożnością uzupełniania umowy przepisem dyspozytywnym w rodzaju kursu średniego NBP i przed zamknięciem rozprawy oddalił wniosek banku o biegłego na tę okoliczność. Nie pierwszy już raz Sąd w tym składzie jasno wskazał, że dopóki umowa kredytu nie została wykonana (spłacona) istnieje interes prawny w ustaleniu, czy jest ważna czy nie (art. 189 k.p.c.). Roszczenia pieniężne zasądzono zgodnie z polskim porządkiem prawnym – wg teorii dwóch kondykcji.

Wyrok zapadł po 3 latach sporu. Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu zawartej z Santander Consumer Bank w marcu 2008 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 29.09.2020 r.

Wyrokiem z dnia 29.09.2020 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Ziemowit Barański), w sprawie o sygn. akt XII C 949/18 ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do CHF zawarta z Santander Consumer Bank w marcu 2008 r. jest NIEWAŻNA.

Roszczenie pieniężne zostało oddalone z uwagi na zarzut potrącenia podniesiony przez bank. Koszty procesu zniesione. To najprawdopodobniej pierwszy wyrok ustalający nieważność całej umowy kredytu wobec tego banku. W uzasadnieniu sąd odwołał się przede wszystkim do braku informacji o ryzyku walutowym. Nadto, wskazał, że zrewidował swój dotychczasowy pogląd o umowie SCB i uważa, że bank nie zaoferowałby umowy PLN z Liborem, a wolą stron było zawarcie kredytu powiązanego z walutą szwajcarską. Skoro zaś warunek indeksujący jest nieuczciwy, po jego wyeliminowaniu, umowa musi upaść zgodnie z wolą powoda.

Wyrok jest prawomocny. Apelacja banku została oddalona 18.03.2022 r. Pozew został złożony w grudniu 2017 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


PRAWOMOCNA nieważność umowy kredytu ze stycznia 2007 r. zawartej z Santander Consumer Bank (ZMIENIONY) wyrok SO Wrocław z 25.09.2020 r.

Uzupełnienie: w dniu 29.12.2022 r. poniżej opisany wyrok został zmieniony przez Sąd Apelacyjny. Stało się to wskutek uwzględnienia apelacji wniesionej przez Kancelarię.
Umowa jest NIEWAŻNA w całości.
Prawomocny wyrok został opisany w osobnym wpisie z 29.12.2022 r.

W dniu 25.09.2020 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Katarzyna Adamska, sygn. XII C 691/18) wydał wyrok na rzecz Klienta Kancelarii, w którym ustalił w sentencji, że Umowa kredytu indeksowanego zawarta w 2007 r. – jest nieważna w części, tj. w zakresie zapisów odnoszących się do kursu CHF, a także zasądził zwrot nienależnych świadczeń (nadpłaty) i zniósł koszty procesu.

Jednym słowem, doszło do odfrankowienia / odwalutowania umowy. W ustnym uzasadnieniu Sąd wskazał, że nieważne są postanowienia dotyczące wypłaty kredytu po kursie ustalonym przez bank, a także zobowiązujące do spłaty rat kredytu po kursie sprzedaży NBP. Zdaniem Sądu, po wyeliminowaniu tych zapisów, umowa powinna być wykonywana od chwili zawarcia, jak umowa PLN + Libor. Czas rozpoznania sprawy w I instancji wyniósł prawie 3,5 roku, ale cieszy wynik, ponieważ kredytobiorca nie jest już narażony na ryzyko kursowe, zachowując niskie oprocentowanie. Wyrok jest nieprawomocny.

W ramach komentarza należy dodać, że w umowach SCB sprzed 2008 r., spłata rat jest oparta o kurs sprzedaży NBP, a nie o tabele kursowe ustalane przez bank, a pomimo tego, Sąd uznał takie postanowienie za nieuczciwe, co skutkowało całkowitym odwalutowaniem umowy, oczywiście w sentencji wyroku. Nie ukrywam, że jest niedosyt, ponieważ sąd uwzględnił powództwo ewentualne, a oddalił żądanie ustalenia, że umowa jest nieważna w całości. Po zapoznaniu z pisemnym uzasadnieniem i konsultacji z Klientem, złożona rozważymy apelację.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny


Nieważność umowy kredytu Nordea – Habitat zawartej z dawnym Nordea Bank (aktualnie PKO BP) w październiku 2008 r. – wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 19.08.2020 r.

Wyrokiem z dnia 19.08.2020 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu (SSO Marcin Śmigiel), w sprawie o sygn. akt I C 996/18 ustalił, że umowa kredytu denominowanego CHF Nordea – Habitat, zawarta z dawnym Nordea Bankiem (aktualnie PKO BP) w październiku 2008 r. jest NIEWAŻNA, a także zasądził zwrot nienależnych świadczeń oraz koszty procesu.

W ustnym uzasadnieniu Sąd położył największy nacisk na brak informacji o ryzyku walutowym, na które został narażony kredytobiorca zaciągając wieloletni kredyt hipoteczny powiązany z kursem CHF. Zdaniem Sądu, banki oferując „kredyty frankowe”, oferowały faktycznie ryzykowne instrumenty finansowe, nie informując o tym kredytobiorców i jednocześnie obciążając ich całym ryzykiem kursowym, którego w żaden sposób nie można wymodelować w dłuższym okresie czasu. Banki zaś tego ryzyka nie ponosiły, ponieważ korzystały z różnych instrumentów, w tym opcji walutowych, celem zamknięcia swoich pozycji i zbilansowania udzielonego „kredytu frankowego”. Co więcej, zdaniem Sądu, spór był efektem toksycznej sprzedaży kredytów przez banki 12-15 lat temu, gdyż kredytobiorcy otrzymywali jedynie informację o braku zdolności na kredyt złotowy.

Sąd wskazał wręcz, że „kredyt frankowy” jest połączony z elementem hazardu, tylko kredytobiorca zawierając umowę o tym nie wiedział, a bank nie poinformował o skutkach płynących z umowy wynikłych na tle ryzyka kursowego. Zwłaszcza, że bank nie wykazał, iżby ryzyko kursowe było rozłożone równomiernie pomiędzy stronami umowy. Sąd podzielił zarzuty pozwu dotyczące klauzul przeliczeniowych, które są niejednoznaczne, co skutkuje nieważnością umowy kredytu, gdyż nie wiadomo, ile wynosi kwota kredytu, nie ma zasad spłaty kredytu, a tym samym usunięcie klauzuli denominacyjnej skutkuje tym, że nie są znane świadczenia stron. Sąd ustalając nieważność umowy, zastosował w sprawie tzw. teorię dwóch kondykcji i uwzględnił powództwo pieniężne w całości. W związku z tym, że powód sprawę wygrał, zasądzone zostały koszty procesu w całości od banku na rzecz powoda.

Wyrok jest nieprawomocny. Pozew został złożony w czerwcu 2018 r.

Sprawę prowadzą:
Agnieszka Osowiecka – Wasiak, radca prawny
Michał Przybylak, radca prawny